ایدئولوژی‌ها «است» و «باید» را مشخص می‌کنند. وضعیت موجود چگونه «است» و چگونه «باید» باشد. مخاطب می‌تواند «است» و «باید» ارائه‌شده را قبول و یا رد نماید. تا این‌جا مشکلی پیش نمی‌آید. مشکل زمانی پیش می‌آید که پیروان یک ایدئولوژی واقعیت‌ها را نه آن‌گونه که هستند، بلکه بر اساس الزامات ایدئولوژی خویش بازتاب و منعکس می‌کنند. واقعیت به شکل، رنگ، اندازه و … مطلوب ایدئولوژی در می‌آید و این عمل را ایدئولوژیک‌اندیشی

می‌نامند.

چرا غنی‌نژاد ایدئولوژیک‌اندیش نامیده می‌شود؟ چون وی بر اساس الزامات ایدئولوژی پان‌ایرانیسم کودتای سوم حوت انگلیسی فراماسونری و کودتای بیست‌وهشتم مرداد را کودتا نمی‌داند و در تداوم تلاش هم‌فکرش سیدجواد طباطبایی در ارائۀ نظریۀ ایران‌شاهی یا ایران‌شهری وی نیز با قلب واقعیت در تطهیر حکومت پهلوی‌ها برآمده است.

پان‌ایرانیست‌ها با توجه به بحران مشروعیت و بحران ناکارآمدی که گریبانگیر جمهوری اسلامی است و سیاست خارجی ستیزه‌جویانه‌اش با آمریکا، سرنگونی حکومت جمهوری اسلامی و دست‌یابی به اقتدار عالی سیاسی به کمک عامل خارجی را در دسترس می‌دانند.

این است که طباطبایی با طراحی نظریۀ ایران‌شاهی یا ایران‌شهری حکومت سلطنتی قبل از اسلام ایران را بزک می‌کند و هم‌فکر وی غنی‌نژاد در همین راستا حکومت کودتایی پهلوی‌ها را تطهیر می‌کند و نه تنها دو کودتای پهلوی اول و پهلوی دوم را کودتا نمی‌داند، بلکه کودتای بیست‌وهشتم مرداد را ضدکودتا می‌نامد. به زعم وی، مصدق با عدم تمکین از فرمان محمدرضا شاه مبنی بر عزلش از نخست‌وزیری کودتا کرد. پس کودتای بیست‌وهشتم مرداد ضدکودتای مصدق بود.

اما سؤالی که پیش می‌آید این است که کودتا را اقدام سریع، قاطع و خشونت‌آمیز گروهی از نظامیان به منظور سرنگونی حکومت وقت و به‌دست گرفتن اقتدار عالی سیاسی می‌نامند. مصدق کدام نظامیان و تجهیزات نظامی را برای سرنگونی حکومت، سریع، قاطع و خشونت‌آمیز بکار گرفت؟

البته این تلاش پان‌ایرانیستی مسبوق به سابقه است و در تلاش قبلی‌شان موفق شدند. سیدحسن تقی‌زاده، استاد اعظم فراماسونری، به‌ظاهر مشروطه‌خواه، بعد از سازماندهی و پشتیبانی مالی و تجهیزاتی دشمنان حکومت تورک قاجار و تضعیف آن و ایجاد بستر مناسب برای سلطه و حاکمیت قوم دری‌زبان حکومت «استبداد منور» را در نشریه‌اش به نام کاوه پیش کشید و با سرنگونی حکومت تورک قاجار پان‌ایرانیست‌ها به اقتدارعالی سیاسی دست یافتند.

اما موفقیت پان‌ایرانیست‌های فعلی ـ طباطبایی، غنی‌نژاد و … ـ بعید به نظر می‌رسد. تنها دست‌آوردشان دست‌وپا زدن در باتلاق ایدئولوژیک‌اندیشی، و به تبع آن، تغییر از چهرۀ علمی و آکادمیک به چهرۀ مُبلّغ سیاسی خواهد بود. برای اطلاع بیشتر به مقالۀ سه قسمتی دکتر سلیمانی در خبر آنلاین مراجعه فرمایید.

قادر کیانی