بیش از سی و هشت سال از به قدرت رسیدن رژیم ارتجاعی جمهوری اسلامی میگذرد . در تمام این مدت نسبتا طولانی، اکثریت عظیم اهالی کشور در معرض بیرحمانه ترین استثمارها و بدترین سرکوبگریها و ترور و اختناق، قرار داشته اند. در طول این سی و هشت سال سلطه خونبار استبدادی، کوچک ترین نشانه ای از آزادی و حقوق بشر در ایران اسیر و دربند، وجود نداشته است. در ارتباط با بربریت و وحشیگری رژیم جمهوری اسلامی هرچه در رسانه ها و نشریات نوشته شود ،هنوز یکی از هزاران گفته نشده است. به قول شاعر : یک عمر هزار ساله باید تا من یکی از هزار، گویم. این رژیم آدمکش، در کنار دیگر وحشی گریها ، اعدام ها و سرکوب ها، در تابستان سال 1367، در نهایت بیرحمی بیش از پانزده هزارتن زندان سیاسی مقاوم و مبارز را کشتارکرده است. آنکه فرمان داد بر کشتار فرزندان خلق مظهر جور و جنایت بود و ضحاک زمان شکنجه روحی و جسمی زندانیان سیاسی در ایران تحت سلطه رژیم جمهوری اسلامی ، کاری روزمره و عادی می باشد.
+++++
در ایران تحت سلطه رژیم جمهوری اسلامی، کارگران از کلیه حقوق سندیکائی و سیاسی محروم بوده و به بدترین وجهی از طرف سرمایه داران خون آشام که سردمداران رژیم در شمار بیرحم ترین آنها می باشند، استثمار میشوند. کارگران در ازای کار طاقت فرسای روزانه، نازل ترین دستمزدها را دریافت داشته و از لحاظ معیشتی سخت دچار کمبود و مضیقه هستند. زنان ایران در طول 38 سال تسلط سیاسی رژیمی به غایت زن ستیز، از کلیه آزادیهای سیاسی و مدنی محروم بوده و در معرض ستمگریهای بی حد و حصر، قرارداشته اند. ستمگری و تبعیض و اجحاف در حق ملت های تحت ستم و مذاهب غیر مذهب رسمی شیعه دوازده امامی، در ایران کنونی حد و مرزی نمی شناسد. رژیم جنایتکار جمهوری اسلامی، 38 سال تمام است ایران را به زندان وسیعی برای اکثریت عظیم اهالی این کشور، مبدل ساخته است. در زمینه اعدام وشکنجه مخالفین سیاسی و مبارزین راه آزادی و بد رفتاری با شعرا ونویسندگان مردمی، اندیشمندان منتقد و روزنامه نگاران آزاد اندیش در دنیا کمتر رژیم آزادکشی به پای رژیم جمهوری اسلامی میرسد. آیا در چنین کشوری که خودرائی و استبداد کامل در آن حاکم است می تواند انتخابات آزادی برگزار گردد؟ در واقع امر، در طول 38 سال گذشته، تمام انتخاباتی که از جانب رژیم جمهوری اسلامی برگزار شده، انتصاباتی بیش نبوده است. در ایران اسیر چنگال دژخیمان اسلامی، بدون اجازه و تائید ولی فقیه سرکوبگر که قدرت شیخ و شاه را در خود متمرکز ساخته و بدون تصویب محلس آخوندی خبرگان و “شورای نگهبان” که نهادهای عمیقا ارتجاعی و استبدادی می باشند، هیچ انتخاباتی انجام نیافته و هیچ فردی به مقام و خدمتی برگزیده نمی شود. در ایران تحت سلطه رژیم جمهوری اسلامی، میلیون ها مردم اسیرو در بند تنها حق رای دارند اما با زور و قلدری، حق انتخاب شدن کاملا از آنها سلب گردیده است! راستی چه انتخابات فرمایشی و قلابی که رای دهنده را مجبور می سازد به یکی از سردمداران تبه کار نظام فاسد و کلاش که از غربال ولی فقیه مطلق و دیگر ارگانهای سرکوبگر رژیم گذشته است، رای دهند! تحمیلی تر و مسخره تر از این در سرتاسر دنیا، انتخاباتی نمی تواند وجود داشته باشد.
+++++
شرکت در چنین انتخابات فرمایشی، مفهومی جز عمر بیشتر برای رژیم کشتار وجنایت خریدن و ترمیم پایه های لرزان سلطه پوشالی رژیم ضد مردمی حاکم ندارد. در کشوری که در آن گروه بندیهای غارتگر و خود سرمافیائی در نهایت قلدر مآبی حکومت می کنند، در سرزمین تحت ستمی که جنایت کاران حاکم هر فریاد آزادیخواهی را با حبس و شکنجه و اعدام پاسخ میدهند، در دیاری که در آن، ولی فقیه خودکامه در هر مساله و هر موردی، حرف آخر را میزند، طبیعته انتخابات آزادی نمی تواند وجود داشته باشد . در چنین کشور زور و قلدری و اجحاف و تعدی، نیروهای انقلابی، ترقی خواه و دمکرات موظفند بدون هیچ شک و تردیدی، انتخابات قلابی رژیم کشتار و جنایت را تحریم کرده و در بیانیه ها و نوشته های خود از کارگران و توده های محروم و زحمتکش که در اسارت و استبداد کامل روزگار به سر میبرند به خواهند که در انتخابات کذائی شرکت نکنند. در مقابله با نیروهای انقلابی، ترقی خواه و دمکرات، همانا نیروهای ضد انقلابی و سازشکار قرار دارند که با جان و دل خواهان بقای رژیم جمهوری اسلامی بوده و به خاطر تامین منافع آزمندانه خود، گستاخانه از توده های ستمدیده که قربانیان اصلی دوام سلطه ننگین این رژیم ضد مردمی هستند میخواهند که در انتخابات فرمایشی شرکت کرده و به این یا آن کاندیدای سرکوبگر و مکار رژیم کشتار و جنایت، رای بدهند! این عناصر و نیروهای مرتجع بدون تردید در شمار بدترین دشمنان امر رهائی توده های زحمتکش ایران میباشند. امروز پس از گذشت 38 سال از تسلط رژیم جمهوری اسلامی و عیان شدن هرچه بی پرده تر ماهیت ضد مردمی جنایتکاران حاکم در ایران، کسی نمی تواند این واقعیت ملموس را انکار کند که همه سردمداران رژیم، دشمن بی امان آزادی و دموکراسی بوده و در سرکوبگری و آزادیکشی کوچک ترین فرقی با یکدیگر ندارند. دست همه این دشمنان بی امان آزادی از اصولگرا گرفته تا اصلاح طلب تا مرفق به خون ده ها هزار تن از مبارزین و آزادیخواهان آغشته است . در آزادیکشی و ارتکات بدترین جنایات علیه آزادی و حقوق انسانی، کوچک ترین فرقی بین جناح های مختلف رژیم جمهوری اسلامی وجود ندارد. این تنها نیروها و عناصر سیاسی فرصت طلب و سازشکار هستند که سردمداران رژیم را به دوبخش خوب و بد و بد و بدتر تقسیم کرده و وقیحانه از توده های زحمتکش که در طول 38 سال گذشته جز سرکوب و بیدادگری از جناح های مختلف رژیم قرون وسطائی حاکم ندیده اند، میخواهند که به این یا آن سردمدار جنایتکار رژیم، رای بدهند.
+++++
این یک واقعیت است تا زمانی که سلطه پوشالی رژیم مافیائی و آدمکش جمهوری اسلامی بدست توده های محروم و زحمتکش سرنگون نشده است، هرگز انتخاباتی آزاد و دموکراتیک در ایران برگزار نخواهد شد. رژیم سرکوبگری که سرتاپای آن را دروغ و فریب و نیرنگ تشکیل میدهد ، چگونه امکان دارد انتخاباتی برگزار کند که در آن تقلب و انواع حقه بازی ها، نقش کلیدی را بازی نکند؟ تردیدی نیست که ” انتخابات” ریاست جمهموری رژیم را که در اواخر اردیبهشت ماه امسال برگزار خواهد شد ، میلیون ها تن از توده های زحمتکش که طی سال ها ناظر و شاهد جنایات، دزدیها و کلاشی ها و حقه بازی های رژیم بوده اند، تحریم کرده و در آن شرکت نخواهند کرد. بهمین جهت نیز در این انتخابات کذائی نیز نظیر دیگرمسخره بازیهای انتخاباتی، میلیون ها رای تقلبی توسط مزدوران رژیم در صندوق ها ریخته خواهد شد. البته هنوز هستند کسانی در بین توده های زحمتکش که در زمینه انتخابات رژیم دچار توهم هستند و چنان می پندارند که اگر در انتخابات ریاست جمهوری به این یا آن کاندیدای رژیم رای بدهند، اندک گشایشی در زندگی پر از رنج و مشقت شان بوجود خواهد آمد . وظیفه نیروهای سیاسی پیگیر و دموکرات این است که در زمینه انتخابات ریاست جمهوری و دیگر موارد انتخاباتی به روشنگری پرداخته و در نشریات و اعلامیه های خود، جنبه های منفی و مضرات شرکت در مضحکه انتخابات را به توده ها بازگو کنند. آنها موظفند در عین تحریم بی چون و چرای انتخابات رژیم و ارائه الترناتیو انقلابی سرنگونی رژیم با تمام جناح ها و دارو دسته های ارتجاعی، در بین توده های زحمتکش به روشنگری پرداخته و تا آنجا که امکان دارد بازار انتخاباتی رژیم دروغ پردازو دغل کار را هرچه کسادتر سازند. آنها باید با ادله و براهین، این واقعیت را برای توده های زحمتکش مطرح سازند که شرکت در انتخابات نه تنها هیچ یک از دردهای بیشمار اجتماعی را درمان نمی کند، نه تنها به فقر و فلاکت و بیکاری و بی خانمانی بی حد و حصر موجود در جامعه پایان نمیدهد، نه تنها کوچک ترین بهبودی در وضع اقتصادی بیمار گونه کشور به وجود نمی آورد، نه تنها جلو سفته بازی ها، دزدیها و کلاشی های سردمداران سرکوبگر رژیم را نمی گیرد، بلکه زنجیراسارت و بردگی را بر دست و پای توده های محروم و زحمتکش، سنگین تر هم میسازد.
+++++
رژیم ضد مردمی خودکامه از طریق کشاندن توده های ستمدیده به پای صندوق های رای و برگزاری انتخابات فرمایشی، در عین امیدوار ساختن توده ها به ” الطاف و مراحم” خود، همچنان این سیاست ارتحاعی را پیش می برد که افکار بین المللی را فریب داده وتصویری دروغین در بین جهانیان به نمایش بگذارد که گویا در ایران کنونی، رئیس جمهور یا دیگر دولتمداران از طریق دموکراتیک و مراجعه به افکارعمومی انتخاب میشوند. شرکت در انتخابات قلابی رژیم از هر طریق که نگاه کنیم چه در سطح داخلی و چه در معیار بین المللی، همواره به منافع و مقاصد ارتجاعی رژیم جمهوری اسلامی یاری رسانده و تنها و تنها به تداوم اسارت توده های ستمدیده در چنگ رژیم سرکوبگر و جنایتکار یاری میرساند. راه رهائی توده های زحمتکش از چنگال فقر و فلاکت و بیکاری و بی خانمانی، راه چیرگی بر مفاسد گوناگون اجتماعی ، راه گسستن زنجیرهای استبداد و خودکامگی حاکمان فاسد اسلامی، از طریق شرکت در انتخابات کذائی و فرمایشی نبوده و تنها و تنها از راه انقلاب سهمگین کارگران و توده های زحمتکش، انجام پذیر میباشد. پس از 38 سال سلطه عنان گسیخته استبدادی و ارتکاب جنایات و تبه کاریهای بیشمار، اینک سرتاسر رژیم پوشالی جمهوری اسلامی را بحران عظیم اقتصادی و سیاسی فرا گرفته است. تشدید دامنه نارصایتی عمومی از وضع ناهنجار زندگی، گرانی بیحد و اندازه، افشا شدن هرچه بیشتر دزدیها و اختلاس های سردمداران رژیم، تشدید مبارزات حق طلبانه کارگران ، توده های زحمتکش، زنان اسیر و دربند و خلقهای تحت ستم و ملیون ها انسانی که از ستم مذهبی در ایران رنج می برند همه و همه زمینه را برای خیزش عظیم توده های زحمتکش و نابودی رژیم سرمایه داری جمهوری اسلامی آماده میسازد. در شرایطی که مبارزات پرخروش توده های به پا خاسته و قیام های مردمی در نقاط مختلف کشور و شدت گرفتن دعوا و کشمکش در بین سردمداران رژِیم، ناقوس مرگ یکی از جنایتکارترین رژیمهای ارتجاعی و خودکامه موجود در جهان را به صدا در آورده است، شرکت در انتخابات قلابی ریاست جمهوری تنها کاری که انجام میدهد، خلل وارد ساختن در مبارزات کارگران و توده های زحمتکش در جهت سرنگون ساختن سلطه رژیم جمهوری اسلامی و طولانی تر ساختن عمر ننگین این رژیم ارتجاعی می باشد.
قایناق:آزوح