Karla kaplanıyor toprak bu mevsim
daralıyor nefes kısılır sesim
azdan çok gidince tutulur dilim
anılar mı mutsuz ben mi mutsuzum

Mutluluk hüzün de hepsi içimde
kararsız kalmıştım büyük seçimde
acıya meydanı açık verince
keşkeler mi mutsuz ben mi mutsuzum

Buz tutunca yürek yanması çok zor
yalan güler yüzde sevgi bulmak zor
arkadaş çok ama dostu bulmak zor
yalnızlık mı mutsuz ben mi mutsuzum

Tutunacak dalım kendimde gerek
hatamla günahım kime ne gerek
düşeni görmeze imtihan gerek
sabrım mıdır mutsuz ben mi mutsuzum

Kainat herkesin ortak sayılır
kim emek verirse helal pay alır
kim inkar ederse bir gün dövünür
aklım mıdır mutsuz ben mi mutsuzum

Arayan göz açsa kalbinde bulur
kimi nasıl görse kendisi odur
kimi yüksek uçar kimi sürünür
alem midir mutsuz ben mi mutsuzum

Nuran KARACA