در گذشته های نه چندان دور، روزنامه کیهان، نویسندگان، فعالان سیاسی، مدنی، دموکرات و آزاد اندیشانی را مشخص کرده و آن ها را در سیبل و هدف حمله خود و نیروهای امنیتی و قوه قضائیه، آن هم بعنوان دشمن اصلی ایران و ملل ساکن در ایران می گذاشت.
با حمله کیهان به آن افراد، نیروهای ضد آزادی بیان و ضد فعالیت های صلح آمیز، ضد فعالیت های مدنی و دموکراتیک در ایران، بهانه لازم برای دستگیری، زندانی کردن و حتی قتل آن افراد را بدست می آوردند و برای سرکوب آن ها وارد میدان می شدند.
مدتی است که آن نقش روزنامه و روزنامه نگاران کیهان را روزنامه ها، روزنامه نگاران، سخنوران و نویسندگان اصلاح طلب، پان فارسیست و حتی اساتید دانشگاهی ضد حقوق ملل و بخصوص ضد حقوق ملت تورک در ایران ایفا می کنند و ملت تورک را در هدف سرکوب قرار داده اند. چنین دشمن آفرینی علنی از طرف روزنامه ها، روزنامه نگاران و روشنفکران ایرانی، در تاریخ ایران بیسابقه بوده و هست.
روزنامه های اصلاح طلبی مانند “روزنامه شرق”، “مردم سالاری” و “ایران”، “اعتماد” و دیگر روزنامه های جیره خوار دولت، ملت بزرگ و چند ده میلیونی تورک را در هدف حمله تبلیغاتی خودشان قرار داده اند.
این روزنامه ها، نویسندگان و اساتید دانشگاهی، سعی می کنند تا حق طلبی و حقوق مساوی خواهی تورکان با فارس ها در ایران را نادیده گرفته، تورکان را به مانند دشمن و عامل خارجی نشان بدهند.
آن ها از حقوق مساوی که تورکان می خواهند و پانفارسیست ها با آن حقوق مخالفت می کنند، سخنی به میان نمی آورند.
روزنامه های اصلاح طلبی مانند “روزنامه شرق”، “مردم سالاری” و “ایران”، “اعتماد” و دیگر روزنامه های جیره خوار دولت، ملت بزرگ و چند ده میلیونی تورک را در هدف حمله تبلیغاتی خودشان قرار داده اند
انصافعلی هدایت
این روزنامه ها، مجله ها، روشنفکران، روزنامه نگاران، استادان دانشگاهی پانفارسیست، تلاش می کنند تا صدای عدالتخواهی و حق طلبی تورکان در ایران را خفه کرده و رهبران فکری، فعالان سیاسی، روشنفکران و دگراندیشان تورک را در هدف تهاجمی نیروهای امنیتی، انتظامی و قضایی قرار داده و وطن تورکان در ایران را به زندانی همگانی تبدیل بکنند.
آن ها می خواهند از تورکان در ایران انتقام بگیرند که چرا از حقوق انسانی خودشان سخن می گویند و تسلیم تداوک یک قرن ظلم و ستمی که به تورکان رفته است، نمی شوند.
بنظر می رسد که پان فارسیست ها، تورکان در ایران را برده و نوکر بی حق و حقوق می خواهند و فعالان و روشنفکران تورک به این سیاست یک قرنی پان فارسیسم
اعتراض دارند و به آن سیاست ها گردن نمی نهند.
راستی، پان تورکیسم چیست؟ پان تورک ها چه کسانی هستند؟ آیا در ایران “پان تورک” وجود دارد؟
اگر همان طور که در ایران نشان داده و تبلیغ می شود، در ایران پان تورکیست هایی وجود دارند، آن پان تورکان چه می خواهند؟
آیا در ایران تحت کنترل مطلق پانفارسیسم، امکان رشد و حضور پان تورکیست ها وجود دارد؟
چرا نام جریان “هویت طلبی” و “برابری خواهی حقوقی در میان ملل در ایران” را پان تورکیسم می گذارند؟
آیا پان تورکیستی که روزنامه های اصلاح طلب از آن سخن می گویند، بر علیه زبان و نژاد مسلط فارس سخن گفته و علیه آن ها رفتاری دشمنانه نشان می دهند؟ آیا خواهان محو و نابودی زبان و قوم فارس هستند؟
واقعیت های سیاسی، زبانی، آموزشی، اداری، حقوقی در ایران از حضور کدام پان حکایت می کنند؟ کدام پان در پی حذف زبانی، تاریخی، فرهنگی، اقتصادی و … دیگر رقبا و ملل در ایران است؟
چرا روزنامه ها، روزنامه نگاران، روشنفکران، سخنوران و اساتید دانشگاهی از پانفارسیسم و انحصار طلبی زبانی، فرهنگی، تاریخی، اقتصادی و … پانفارسیسم سخن نمی گویند؟
چرا اساتید، روزنامه ها، مجله ها، روزنامه نگاران و سخنوران در ایران از تسلط غیر انسانی، غیر حقوقی و ضد حقوق بشری پانفارسیسم بر ملل غیر فارس زبان در ایران نمی نویسند و بر علیه آن تبلیغ نمی کنند؟
انصافعلی هدایت
آیا تورک ها در ایران، خواهان حاکمیت تک فرهنگی، تک زبانی، تک اقتصادی، تک تاریخی، تک بانکداری، تک برنامه ریزی مرکزی و … و تسلط بر دیگر ملل، همچون فارس ها، عرب ها، بلوچ ها، کردها، لرها و … هستند یا پانفارسیسم خواهان خفه کردن همه تنوع ملی، رنگارنگی و موزائیک زبانی، تاریخی، نژادی، اقتصادی و … در ایران است؟
آیا پان و پان تورک بودن در قوانین بین الملل و قوانین خود ایران جرم است؟
اگر در ایران، پان بودن جرم است، چرا انحصار طلبی رسمی و علنی پانفارسیسم بر علیه دیگر ملل تورک، تورکمن، قشقایی، عرب، بلوچ، کرد، گیلک و مازنی و دیگران جرم نیست؟
چرا اساتید، روزنامه ها، مجله ها، روزنامه نگاران و سخنوران در ایران از تسلط غیر انسانی، غیر حقوقی و ضد حقوق بشری پانفارسیسم بر ملل غیر فارس زبان در ایران نمی نویسند و بر علیه آن تبلیغ نمی کنند؟ چرا دستگاه های امنیتی، انتظامی و قضایی، پان فارسیسم را در هدف تهاجم خود قرار نمی دهند؟
واقعیت های جاری سیاسی، آموزشی، اداری، حقوقی، اقتصادی در ایران نشان دهنده حضور کدام “پان” در این عرصه ها است؟
حضور و قدرت کدام پان در ایران و برای ملل فارس، تورک، تورکمن، قشقایی، عرب، بلوچ، لر و … خطرناک است؟
چرا در رسانه های ایرانی، از خطرهایی که پانفارسیسم برای ایران و ملل ساکن در ایران ایجاد کرده است، سخن نمی گویند؟
اگر ایران در آستانه تجزیه قرار دارد، مسبب آن، حضور و سیاست های پان تورکیست ها است یا حضور و سیاست های انحصار طلبانه پان فارسیست هاست؟
چرا تفکر حاکم بر رسانه ها و مراکز آموزشی، بجای حمله به انحصار طلبی پانفارسیست ها، به دشمن آفرینی از تورکان متمرکز شده است؟
چرا اساتید، روزنامه ها، مجله ها، روزنامه نگاران و سخنوران پان فارسیست می خواهند تورکان را دشمن فرضی و خیالی ملل غیر تورک در ایران قرار بدهند؟
آیا تورکان ایران و در شرایط موجود، توانایی حذف زبان، تاریخ و اقتصاد ملل غیر تورک در ایران را دارند؟
آیا انحصار طلبی تورکان در ایران ممکن است؟
آیا در تاریخ هزار ساله حاکمیت تورکان بر امپراطوری های این منطقه، تورکان، پان تورکیست بوده و ضد زبان ها و ملل غیر تورک رفتار کرده اند؟
چرا اساتید، روزنامه ها، مجله ها، روزنامه نگاران و سخنوران پان فارسیست می خواهند تورکان و فعالان مدنی، حقوقی، اجتماعی و سیاسی، زبانی و تاریخی تورکان را به دشمن اصلی اما ذهنی، در ایران، بدل بکنند؟
انصافعلی هدایت
تورنتو – کانادا
چهاردهم (14) مارچ 2019
hedayat222@yahoo.com
