– ۲۲ اردیبهشت ماه سال ۱۳۸۵ روزنامه دولتی ایران با چاپ کاریکاتوری که کودکان تورک را هدف قرار داده و نوشته بود:

چه کنیم که سوسک ها سوسک مان نکنند.

در ادامه کاریکاتور زبان تورکی را نارسا و  گنگ معرفی کرده بود.

– در آبان ماه سال ۱۳۹۴ شبکه دو سیمای ایران با پخش برنامه کودک با نام “فیتیله”وانمود کرد که بچه های تورک فرهنگ استفاده درست از مسواک  و مسائل بهداشتی را نمی دانند و با فرچه توالت اقدام به پاک کردن دهان خود می کنند.

– در خردادماه سال ۱۳۹۸ وزارت آموزش و پرورش ایران با صدور بخشنامه ای از اجرای طرح “بسندگی فارسی” در مناطق دو زبانه خبر داده است این طرح در اصل صحبت کردن کودکان در ایران به زبان غیر فارسی را نوعی بیماری عقب ماندگی ذهنی قلمداد می کند.

در این میان پان آریائیست های افراطی در اقدامی شنیع اعلام کرده اند که اگر خانوارها به کودکانشان زبان فارسی یاد نمی دهند باید حق حضانت از والدین گرفته شود.

همانطور که معلوم است فاشیست با عبارت های “سوسک”،”فرچه توالت”،”عقب ماندگی ذهنی” کودکان تورک را هدف قرار داده است که بدترین نوع اهانت است و در کوتاه مدت کودکان تورک را در معرض آسمیلاسیون قرار می دهد.

درد مضاعف اینست که حرکت ملی بخاطر توهین های با بار “توالت”،”فرچه”،”سوسک” به خیابان ها آمده و تظاهرات کرده ایم. هر چند این حضورهای خیابانی ریشه در اعمال تبعیض های تاریخی  دارد. اما سوال اینست که چرا ما تورک ها هنوز بصورت رسمی جهت مدافع زبان مادریمان اعتراض جدی و رسمی نسبت به سیاست های نژادپرستی تهران نداشته ایم اما با جملات و سخنان تحریکی “توالت گونه” به خیابان ها آمده ایم؟

نمی توانیم همچون کبک سرمان را در برف بکنیم باید حقیقت را دید و قبول کرد چون دشمنان و نیروهای فرامنطقه ای و حتی اوپوزوسیون و پوزوسیون فارس حقیقت مذکور را می دانند.

اول مهرماه امسال قرائت تازه در مقابل دیدگان تنگ فاشیست ها در ایران به نمایش خواهیم گذاشت.