در اصل پنجم از پیش نویس اول قانون اساسی سال ۱۹۷۹جمهوری اسلامی ایران که توسط دولت موقت به نخست وزیری مرحوم مهندس مهدی بازرگان تهیه شده بود و البته بعدا به خواست آیت الله خمینی کنار گذاشته شد چنین نوشته شده است:
اصل ۵:
– بر منباي آيه كريمه : يا ايها الناس انا خلقنا كم من ذكر و انشي وجعلناكم شعوبا و قبائل التعارفوا ان الكرمكم عندالله اتقيكم.
در جمهوري اسلامي ايران همه اقوام از قبيل فارس، ترك، كرد، عرب، بلوچ، تركمن و نظائر اينها از حقوق كاملاً مساوي برخوردارند و هيچ كس را بر ديگري امتيازي نيست، مگر بر اساس تقوا.
در این نوشته کلمه ترک و ترکمن در امتداد هم نوشته شده و نشان می دهد که منظور از واژه ترک، تمامی ترکهای ساکن ایران اعم از آزربایجانی، قشقایی، افشار و خلج… است.
البته نباید فرمایش کرد که تورکمنها نیز همانند آزربایجانی ها زیر گروه ترکها محسوب می شوند.