۴- رد گم کردن با فرار به جلو:
مهران باهاری کسی استکه نشسته در آغوش پان ایرانیستها عربده کشی میکند و بقصد رد گم کردن با فرار بجلو مخالفان خود را پان ایرانیست خجالتی که در واقع خودش است و استالینیست که خودش بوده (تواب) خطاب میکند! قابل ذکر است که اصطلاح پان ایرانیست خجالتی را فعالان 
استقلال طلب دهها سال استکه ابداع کرده اند و برای اولین بار در نشریه قورتولوش (۱۹۹۵) چاپ تورونتو بکار برده شده است. همینطور ایرانبایجانی و ایرانجانجانی از دیگر القاب پان ایرانیستهای خجالتی نیمه مانقورت و تمام مانقورت است که زیبنده چهره خجالت زده و جمکرانی مهران بهاری و تیمش میباشد. همینطور برچسب استالینیستی هم زیبنده تیم اشباح و افسران مخفی حزب توده، طلاب مخفی حزب توده و توابین نفوذی توده ای- اکثریتی در خدمت وزارت اطلاعات- ساوامای آیت الله خمینی و خامنه ای ضد امپریالیست*۲
۵- ژست آکادمیک و پریشان گویی:
م. ب کسی استکه با گرفتن ژست‌های علمی آکادمیک ادعاهای بی اساس میکند و با تاریخ نویسی پر از تحریف و دروغ، دست به پریشان گویی و روده دارزیهای هدفدار بزبان فارسی میزند و با انشای خاص استالینستهای پان ایرانیست برای به هدر دادن انرژی فعالین ملی از کارهای جدَی و تشکیلاتی، بقصد تغییر مسیر حرکت ملی از مبارزه میدانی علیه رژیم فاشیستی جمهوری اسلامی به سرگرم کردن نسل جوان به بحثهای بظاهر آکادمیک اما در اصل انحرافی و سفسطه بازیهای اشباح جمکرانی میکند.
۶- ادعای پوچ تورکچولوک و پرهیز از تورکی نویسی:
م.ب. کسی استکه ۹۹ درصد نوشته هایش را بفارسی نوشته و عامدانه فارسی نویسی را در فضای مجازی بین کاربران تورک آزربایجانی رواج میدهد. در تورکی نویسی هم خدعه میکند. حروف و املای من دراوردی و کلمات ناماَنوس را بکار میبرد. وازه نامه پر از اشتباه و نامفهوم بیرون میدهد. با ادعای کار آکادمیک هیچ اصولی را برنمی تابد و به مصوبه دستور زبان و خط (سمینار اورتوگرافی۱۳۸۰) که بعنوان استاندارد در آزربایجان جنوبی پذیرفته شده و بکار برده میشود بها نمیدهد.(نمونه املای خاص او :«ميلله ت،آزه ربایجان، حه ره که ت »). حتی در برخی از متون تورکی و اشعار تورکی دخل و تصرف و تحریف میکند. عکسهای تاریخی عمارات و مشاهیر آزربایجان را فتوشاب کرده با نوشتن تیتر و شرح تحریف شده سعی در تزریق انرژی منفی، به کاربرا ن تورک آزربایجان را دارد.
۷- کیفیت نازل و حجم بالای نوشته هایش:
م. ب کسی استکه فعالیتش از نظر کیفی شدیداّ نازل، نوشته هایش پراز تناقض، دروغ و تحریف است. اما از نظر حجم، فعالیتش خیلی زیاد و نه در حد یک فرد، بلکه یک تیم سازمان یافته است که صدها مقاله باصطلاح تحقیقی(تحریفی) تولید و در دهها کانال و صدها وب لاگ و وبسایت انتشار میدهد که در عرف معمول دنیا، این حجم کار نیازمند طرح و تدوین پروژه و تخصیص بودجه های کلانی در دانشگاهها یا مراکز اطلاعاتی میباشد. برای نوشتن و حتی تحریف اسناد باید به کتابخانه های مجلس و اسناد ملی و ارشیوهای دولتی کشورها دسترسی کامل داشت. که در ایران تمامی این مراکز در کنترل شدید وزارت اطلاعات و سپاه میباشد. لذا کوچکترین شکی در خود فروخته گی و وابستگی این شبکه به اطلاعات و ساوامای رژیم را برجای نمیگذارد.
۸- فریبکاریهای موزیانه تحت عنوان نقد و ارائه سند:
م. بهاری کسی استکه در خدمت زندانبانان فاشیسم فارس، توهم داشتن جهان بینی خوشبختی و رفاه برای ملت زندانی« تورک ائلی» در سه بخش زندان ایران دارد ( جنوب، شمال شرق و شمالغرب ایران). م. ب با پریشان گویی خود را منتقد و تحلیلگر تمام علوم جا میزند اما در اصل چیز تازه ای از خود برای گفتن ندارد. کارهای باصطلاح تحقیقی او اغلب کپی برداری از نوشته های فعالین ملی نام و نشان دار قدیم و معاصر است. م.ب بدون رعایت کردن استانداردهای معمول مانند نقد منصفانه، عدم تحریف و توهین قلم فرسایی میکند. شیوه نقد او نه تنها منصفانه نیست بلکه مغرضانه و پر از توهین و تحقیر است. یکی دیگر از اصول نقد، حفظ امانت در ذکر دقیق مرجع، بدون دستکاری و تحریف کارهای اندیشمندانی است که با فداکاری و گذشتن از جان و مال و وقت خویش تجربیات گرانبها و اثار ارزشمندی را از خود برجای گذاشته اند که م. ب آنرا بشدت زیر پا میگذارد. اشکال عمده دیگر شبکه م.ب در انتشار اسناد تاریخی که صدها پژوهشگر ملی در داخل بعلت عدم وابستگی به رژیم اجازه دسترسی به آنرا ندارند با وجود ارزش و اهمیت آن، مخلوط کردن اسناد معتبر با اسناد دستکاری شده و حتی صد در صد جعلی خود است که با فریبکاری موزیانه، بصورت جهت دار منتشر میکند که در مواردی تشخیص سند سالم از سند جعلی فتوشاپی( و پیام مخرب نویسنده) را به فعالین جوان و کم تجربه سخت میکند. در واقع، هدف باند م.ب از تبلیغات مخرب شبانه روزی در فضای مجازی، مسموم کردن افکار فعالان حرکت ملی است. طرح شعارهای انحرافی«تورکان ایران و تورک ائلی و شمالغرب ایران» به بهانه دروغین حمایت از همه تورکان، در اصل برای توجیه همراهی با رژیم سرکوبگر، مماشات با پان ایرانیسم یعنی پان فارسیسم و حفظ سیستم شوونیستی، راسیستی و فاشیستی فارس در جهت نابودی هستی آزربایجان (ازربایجانین وارلیقی) است . شبکه م.ب به بهانه دروغین احیای حاکمیت تورکان ایران در چهارچوب تمامیت ارضی ایران یعنی زندان ملل، با خودزنی و خوش خدمتی به فاشیسم فارس، در اصل به ملت تورک آزربایجان خیانت آشکار کرده و جلوی راه رسیدن به رهایی و استقلال آزربایجان جنوبی سنگ اندازی میکند.*۳
۹- دو نمونه از صدها سند جعلی:
م. بهاری در جعل اسناد نیز مانند تحلیلهای متناقض و فریبنده اش به شعور مخاطبانش توهین میکند. مثلاً در مورد وضیعت و ممنوعیت زبان تورکی در ایران، چهل و یک مقاله بزبان فارسی نوشته است. که بجای تکرار و بال و پر دادن مداح گونه اش، میتوانست مثل دیگر صاحب نظران، نظر خود را در یک یا دو مقاله بدون کپی برداری از نظرات دیگر فعالان نام و نشان دار و بدون ارائه اسناد جعلی بنویسد. اما چون هدف پنهانی در سر دارد در دهها مقاله بصورت قطره چکانی، نیش زهرآلود خود را در لابلای حرفهای خوب مردم پسند میزند. برای نمونه: در مقاله «کتاب درسي مشروطيت: بعد از اين ترکي حرف نزنيم…» مهران بهاری بعد از جعل یک سند از دوران مشروطیت (کپی آن را در زیر ببینید) حمله شدیدی به تمام ملت تورک تا حد بی شعور خواندن جامعه تورک رفته است(دم خروس م.ب تورکچو) مینوسد « … نخبگان تورک دو سده ي اخير، عقب مانده ترين گروه نخبگان در ميان تمام ملل منطقه (ارمني، کرد، آسوري، فارس، يهودي، …) بشمار مي‌روند.» و دوباره با حمله به حرکت ملی آزربایجان، که آنرا جریانات آزربایجانگرای منحرف میخواند مینوسد« ..آجنداهاي منحرف سياسي، سطحي‌نگري و هوچي‌گري، شعارهاي آناکرونيک و ماکزيماليستي و خيال‌پردازانه و … قريب به يک قرن است که خلق تورک و محققين و تاريخ نگاران تورک را از پرداختن به مسائل ملي واقعي خود، از جمله مستند سازي تاريخ معاصر ملت تورک منحرف کرده‌اند.» و این سیاه نمایی نخبگان آزربایجان حتی در تضاد با پاراگراف قبلی خودش است که نوشته « در ايران دستيابي محققين مستقل تورک به اين مدارک و وثيقه‌ها و اسناد و آرشيوهاي دولتي مربوط به آسيميلاسيون اجباري ملت تورک، فارس سازي وي و نسل‌کشي – نسل‌کشي زباني وي اصولاً ممنوع است» حال چگونه فقط م. بهاری به این اسناد دسترسی دارد خود داند! *۴
——————————————————————————–
پا نوشت ها:
۲* مهران بهاری چنین وانمود میکند که واژه «پان ایرانیست خجالتی» و… را او کشف کرده است در صورتیکه این صفت و یا لقب حداقل از سی سال پییش توسط فعالان ملی در خارج به آزربایجانیهایی که در گروههای سیاسی فارس آسمیله شده اند بخصوص طیف کمونیست آزربایجانی که با وجود داشتن حس ملی از ترس رانده شدن از سازمان گهگاهی بصورت واقعآ خجالت آمیز مسئله ملی را با ایران شیفته گی مخلوط کرده و میگفتند اول ایرانی بعد آزربایجانی هستند و در پیوستن به انجمنهای آزربایجانی دودلی و تردید میکردند. و یک طیف راست هم بود مثلاّ در تورونتوی کانادا هفته نامه فارسی زبان «ایرانکا» که یک صفحه تورکی(داستان و شعر)هم داشت منتشر میکرد(۱۹۹۳). البته شرح این قبیل اصطلاحات از جمله «ایرانبایجانی و ایرانجانجانی» که از دیگر القاب پان ایرانیستهای خجالتی نیمه مانقورتها و مانقورتهاست که در فصلنامه قورتولوش به مدیریت و سردبیری دکتر علیرضا عسگرزاده ( سال ۱۹۹۷ماه مارس ص ۳۲) آمده است. همینطور برچسب استالینیستی هم زیبنده تیم اشباح و افسران مخفی حزب توده، طلاب مخفی حزب توده و توابین نفوذی توده ای – اکثریتی در خدمت وزرارت اطلاعات ساوامای آیت الله خمینی و خامنه ای ضد امپریالیست هستند. نه کسانی همچون دکتر رضا براهنی و دکترع . اصغرزاده که یک تنه پان ایرانیستهای نژادپرست را در محافل آکادمیک رسوا کرده اند و نه تورکهای چپ و سوسیالیست آزربایجانی که به حرکت ملی پیوسته اند و دست رد به سینه تمامی استالنیستها ازجمله به م. بهاری صد در صد استالینیست مانقورد خودفروخته به رژیم فاشیستی زدند.
۳* م.ب – واقعاً چیز تازه برای کفتن ندارد. مثلاً در مورد زبان ۴۱ مطلب و مقاله نوشته است. با کمی دقت میتوان دریافت که بیش از نود درصد آن مقالات کپی برداری از کتابها، مقالات فعالان ملی قبل و بعد از انقلاب ۵۷ است که بیشتر آن در نشریات داخلی همچون وارلیق، امید زنجان، شمس تبریز،ندای اورمیه و اردبیل و سایر نشریات دانشجویی و وب سایتهای ملی توسط فعالان ملی در داخل و خارج نگاشته شده است و یا در سمینارها و اتاقهای گفتگوی اینترنتی و رسانهای ملی همچون گوناز تی وی و … مورد مباحثه زنده قرار گرفته است. باز نشر هر مطلب ملی کار مثبتی است اما م.بهاری با دستکاری و تحریف مطالب و ایجاد شائبه مثلاً در مورد نام جغرافیای وطن که آزربایجان است و نه «شمال غرب» و هویت ملی که تورک آزربایجان و زبان که تورکی آزربایجانی است و نه «تورکان ایران-آزربایجانجا» بحثهای انحرافی راه می اندازد.
۴* م. ب سعی درتهی کردن حرکت ملی از دغدغه ملت تورک آزربایجان و تبدیل آن به دغدغه تورکان بوشهر، بندر غباس، چاه بهار و یزد و افغانستان ، مهران آباد و حیدرآباد هند و یوردو هامار !(یوکوهاما) ژاپن و غیره است.
دو نمونه از صدها سند جعلی مهران بهاری
سند اول – در بالای صفحه جعل ناشیانه پیداست. در ص شماره ۹۳ باید درس هشتاد و چهارم درج و در ص ۹۴ درس هشتاد و پنجم بترتیب صفحات کتاب درج میشد.
جعل مجدد بعذ از افشاء شدن خطا (جابجایی شماره صفحه)
جعل سند دوم: در جعل این سند دقت کنید:
۱- سر برگ ناقص که بدون اسم بردن از دولت شاهنشاهی و بدون تاریخ است.
۲- املای کلمه آزربایجان در در ایران و رسماً همیشه بصورت حرف ذ «آذربایجان»نوشته شده و میشود. در سند رزیم پهلوی بیش از ۱۰ بار با حرف ز آمده یا توسط م. ب جعل شده است. آزربایجان با حرف ز با ابتکار فعالان ملی در ده سال گذشته معمول شده است.
