دبیرکل این شورا اقای مهندس حسن شریعتمداری فرزند آیت الله العظمی شریعتمداری است.
ارزشهای بنیادین این شورا به طور کامل مبتنی بر حقوق بشر، حقوق بین الملل، کنوانسیونهای بین المللی، سکولاریسم، آزادی و عدالت است.
در این شورا به حقوق اقوام، عدم تمرکزگرایی(متکی بر فدرالیسم)، تدریس زبانها و همچنین حقوق زنان، محیط زیست و عدالت اجتماعی توجه ویژه ای شده است.
فراموش نکنیم، جمهوری شیطانی اسلامی ایران، یک قدرت متوحش و متوهم است و هیچ اوپوزیسیونی به تنهایی قادر به ساقط کردن آن نیست. این رژیم قرون وسطایی در وهله اول حقوق، آزادی و کرامت انسانی ما را هدف قرار داده است. در این برهه حساس زمانی، همه منسوبین به ملل، مذاهب، احزاب، اصناف و اقشار متعدد باید دست در دست هم برای نابودی این شیطان بزرگ تلاش کنیم.
ملایان مرتجع حاکم بر ایران به همراه فرماندهان سپاه و بسیج بسیار مایل هستند که ما را در قالب گروههای کوچک، تقسیم کنند. سرکوب حرکتهای کوچک بسیار سهل است. باید وارد میدان عمل شویم. با تمام نیرو و با تمام توان.
من از همه مخاطبانم خواهش می کنم باتوجه به شرایط حساس کنونی و باور به اینکه تنها با اتحاد می توان مانع تداوم حیات دراکولای حاکم بر ایران شد، به گفته اقای شریعتمداری به سان سی مرغ خستگی ناپذیر، سیمرغی قدرتمند ایجاد کنیم و بر اشرار و شرارت بتازیم.
ترکان نصف ایران هستند و در چهارسوی این شکور حضور فیزیکی مشهودی دارند. این نصف اگر حرکت نکند و اگر با تکیه بر هویت خود وارد عرصه مبارزه نشود، در ایران آینده نیز مانند یکصد سال گذشته، قادر به ایجاد جایگاهی منصفانه و درخور برای خود نخواهد شد.
حرکت ملی آزربایجان به سختی از از تک روی و تنگ نگری در عذاب است. برخی از منسوبین گرامی این حرکت بدون در نظر گرفتن وقایع و حقایق موجود قدم بر می دارند. ملت [تورک] آرربایجان و ملت تورک در ایران، در صورتی موفق خواهیم شد که هویت خود را متجلی کنیم و برپایه رای اکثریت حرکت نماییم.
البته دیکر ملل و اقوام ساکن ایران نیز واجد چنین وضعیتی هستند . آنها نیز بی تردید عزیزان، برادران و خواهران ما محسوب می شوند و به مانند ما و یا بیشتر از ما از هیولای وحشی جمهوری اسلامی ایران ضربه خورده اند.
طبعا حق تعیین سرنوشت حقی است غیر قابل کتمان و کاملا مبتنی بر حقوق بین الملل. تحقق این اصل بیش از انکه یک موضوع منطقه ای باشد یک مسئله جهانی است. باید در ان راستا ابتدا رویکرد جامعه بین المللی و خصوصا دیدگاه قدرتهای منطقه ای و فرامنطقه ای را سنجید.
ما همراه تمامی مردم ایران در مسیر بسیار سختی در حال حرکت هستیم. این حرکت بدون همسویی موفق به دستیابی به نتیجه نخواهد شد. این همسویی می تواند هم تاکتیکی باشد و هم استراتژیکی. این شرط عقل نیست که از مبارزه و یا از کسی که همراستای با ما مبارزه می کند دوری بجوییم و خود را به تنهایی وارد میدانی کنیم که مبارزان آن بی شمارند.
اگر آزربایجان خود را از جریانهای اصلی کنار بکشد و خود نیز قادر به ایجاد جریان اصلی نباشد مفهوم ان شکستی سنگین و تاریخی برای نصف جمعیت ایران خواهد بود. همانگونه که در طی یکصد سال گذشته دست کم در دوران شیخ محمد خیابانی، سید جعفر پیشه وری و همچنین در انقلاب سال ۵۷ این شکستها را بگونه ای دردناک و همه جانبه تجربه کرده ایم.
روی سخنم با نیروهای صادق و وفادار حرکت ملی آزربایجان است که من خود بیش از نیمی از عمر خود را برای پاسداشت و تقویت آن صرف کرده ام و همچنان نیز صرف می کنم و هرگز به دنبال تحصیل نان و نام نبوده و نیستم.