«فرانک فرید»، نویسنده، مترجم، از مدافعین حقوق زنان ایرانی، از اعضای بنیانگزار کمپین یک میلیون امضاء و همگرایی جنبش زنان برای طرح مطالبات در فضای انتخابات، روز ۱۲ شهریور ۱۳۹۰، در سه راه امین شهر تبریز به هنگام خرید، توسط نیروهای امنیتی بازداشت شد. خانم فرانک فرید را می توان به جرأت، یکی از زنان مقاوم ، سخت کوش، و به معنای واقعی کلمه از «خادمین فرهنگ» این سرزمین نامید که در فضای امنیتی شده ناشی از اعتراضات مردمی به خشک شدن دریاچه اورمیه (که واقعا یک موضوع ملی و به همه ایرانیان مربوط می شود)، و متعاقب موج وسیع اما بی دلیلِ دستگیریهای اخیر در آزربایجان، جزو صدها نفری است که این روزها زندان تبریز از حضور ناخواسته شان، جای سوزن انداختن نیست. در صورتی که باید مسئولین به جای این همه بازداشت های بی رویه، در صدا و سیما حاضر شوند و به خاطر کم کاری و بی برنامگی شان که به فاجعه ملی خشک شدن دریاچه ارومیه دارد منجر می شود از ملت ایران و بویژه از مردم آذربایجان عذرخواهی نمایند.
———————————
نگاهی به زندگی فرانک فرید، زنی برجسته در تاریخ معاصر جنبش زنان آزربایجان
نیم قرن پیش به هنگام تولد خانم فرانک فرید در مردادماه ۱۳۴۰ در تبریز، فضای این شهر مثل فضای تهران، ملتهب بود. شور و حال دیگری که بیشتر شامل حال زنان مساوات طلب می شد در این شهر برپا بود. فرهیختگان آذربایجان و مدافعین «حق رأی» برای زنان، بسیج شده بودند و شب و روز تلاش می کردند تا افکار عمومی را برای به کرسی نشاندن این حق مسلم برای زنان و داشتن حق رأی برای آنان در مجلس شورای ملی، به تصویب برسانند. وقتی فرانک یک ساله می شود بالاخره «حق رأی» برای زنان ایران، در مجلس شورای ملی به تصویب می رسد.
فرانک فرید که در آستانه انقلاب دختری جوان و سرشار از انرژی و شور عدالت خواهی است در سال ۱۳۵۸ دیپلم پایان دوره متوسطه اش را با نمره های عالی از دبیرستان اخذ می کند و با ورود به دانشگاه سراسری تبریز، سرآخر در سال ۱۳۶۱ (چهار پس از انقلاب) ازدواج می کند. ولیکن ازدواج فرانک خانم باعث نمی شود که او نیز همچون بسیاری از دختران ازدواج کرده، عطای فعالیتهای اجتماعی و عدالت خواهانه را به لقایش ببخشد و خودش را به چهاردیواری خانه و آشپزخانه، محبوس کند. او حتی وقتی صاحب فرزند هم می شود اما باز هم از خدمات فرهنگی اش دوری نمی کند و همچنان خود را به راهی که آگاهانه انتخاب کرده است متعهد می داند.
این فعالیتهای فرهنگی و آگاهی بخشی، شامل چاپ کتابهای شعر و داستانهایش، ترجمه از انگلیسی و خیلی کارهای دیگر را که از همان نیمه دهه ۱۳۶۰ در حوزه زنان آغاز کرده بود تا لحظه دستگیری اش در ۱۲ شهریور امسال، ادامه می دهد.
فرانک فرید در همان ایام نیمه دوم دهه ۶۰ بود که همزمان با فعالیتهای مدنی و مسالمت آمیزش در جنبش زنان تبریز ، به نگارش و انتشار متن هایی به زبان تورکی، پرداخت. شخصیت قوی و طبع صبورانه اش دلیل خوبی شده بود که مشکلات عدیده در این راه ـ بویژه موانع خیلی زیادی که در شهرستانها برای پیشبرد فعالیت های فرهنگی وجود دارد ـ نتواند او را از ادامه کار، دلسرد و خسته نماید و از پا درآورد.
فعالیتهایش را به شدت ادامه داد تا این که دهه ۷۰ و فضایی که از التهاب جنگ هشت ساله، فاصله گرفته بود ، آغاز شد. فرانک خانم نیز فعالیتهای فرهنگی اش را وسعت بخشید و سرودن شعر و انتشار مجموعه شعرهایش را در همین دهه، یک قدم بزرگ جلو برد. و همزمان با انتشار آثارش، بر شعاع خدمات فرهنگی و آگاهی دهنده در حوزه حقوق زنان، افزود. این فعالیتها و ادامه سرودن شعر و نوشتن داستان و انتشار آنها، سرآخر دلیل آن شد که جایزه بهترین شعر در نخستین جشنواره مطبوعات شمالغرب کشور (در بخش شعر تورکی) را نصیب این زن فرهیخته ایرانی کرد. این جایزه در سال ۱۳۷۷به ایشان اهداء گردید.
فرانک فرید از سال قبل از آن، یعنی در سال ۱۳۷۶ و باز شدن نسبی فضاهای فرهنگی، فعالیتهای فرهنگی و خیرخواهانه اش را دوچندان کرد و در مراسم و نشست های متعدد مربوط به حوزه زنان ـ مثل مراسم ۸ مارس ـ در چندین نوبت و در سالهای مختلف، به ایراد سخنرانی پرداخت و از حقوق زنان کشور خود دفاع کرد.
در سال ۱۳۸۰ با ورود به رشته «مترجمی زبان انگلیسی» دانشگاه پیام نور تبریز، تحصیل در این رشته را با علاقه ادامه داد و در حین تحصیل، ترجمه متن هایی (مقالات، داستان و شعر در رابطه با حوزه زنان) از انگلیسی به فارسی را آغاز نمود. همزمان با این فعالیتهای فرهنگی، مسئولیت دبیری نخستین کنگره علمی – فرهنگی زنان تبریز در «تالار دکتر مبین» را در سال ۱۳۸۳ بر عهده گرفت. با تمام این مشغله ها و مسئولیت ها، دوره مترجمی زبان انگلیسی را در سال ۱۳۸۴ با موفقیت بپایان رساند.
در پیگیری و ادامه فعالیتهای فرهنگی اش در مورد حقوق زنان، فرانک فرید از اولین کسانی بود که به کمپین یک میلیون امضا در ۵ شهریور ۸۵ پیوست و در برابر موسسه رعد در تهران که قرار بود کمپین اعلام عمومی شود، جزو نخستین اعضایی بوده که فرمهای مربوط به آن کمپین را امضا نموده است.
سردبیری بخش زنان ماهنامه وزیرن «دیلماج» نیز از مواردی است که نشان می دهد این زن فرهیخته آذربایجانی، همه توانش را در امور خدمات فرهنگی، نثار کرده بوده است. ولیکن دستمزد این همه خدمات فرهنگی اش، این بوده است که حالا در زندان باشد!
فرانک فرید سال بعد، یعنی در سال ۱۳۸۶ برای انتشار کتاب مجموعه داستان کوتاه با عنوان «رویای یک ساعته» بصورت گروهی اقدام می کند و دوستانش را هم برای ادامه این کار، تشویق می کند. با اینکه فرانک خانم زبان اصلی اش، تورکی است ولی متن هایی که به فارسی ترجمه کرده است واقعا جذاب و روان هستند. برخی از مقالات ایشان در سایت مدرسه فمینیستی چاپ شده است. (۱)
در سال ۱۳۸۸ وقتی که ائتلاف همگرایی جنبش زنان برای طرح مطالبات در فضای انتخابات می خواهد آغاز بشود فرانک خانم از اولین کسانی است که در مورد ضرورت اجرای این طرح به ایراد سخنرانی پرداخته است و بر پیوستن به کنوانسیون رفع تبعیض علیه زنان پای می فشارد. ایشان در آن ائتلاف با همه توان و تجربه خود، برای رسانیدن صدای مساوات طلبانه زنان به گوش افکار عمومی جامعه از هیچ کوشش و فداکاری، دریغ نورزید و با برگزاری جلسات و دعوت از مردم تبریز برای پیوستن به آن حرکت، از تجربه های خود کمال استفاده را کرد.
همزمان با فعالیتهایش در ائتلاف همگرایی جنبش زنان برای طرح مطالبات در فضای انتخابات سال ۸۸، تدارک چاپ نخستین مجموعه شعر کوتاه تورکی اش با نام «یوخودا آییلماق» در همان سال پیگیری کرد و آن را منتشر نمود. سال بعد، یعنی در سال ۱۳۸۹ هم دومین مجموعه شعر تورکی با نام «جیزیق» را به چاپ رساند.
فرانک فرید نوشتن داستانهای کوتاه تورکی به طور حرفه ای را از سال ۱۳۸۹ آغاز کرده بود و با شوقی زایدالوصف ادامه می داد که در ۱۲ شهریور امسال در سه راه امین شهر تبریز به هنگام خرید، توسط نیروهای امنیتی بازداشت گردید.
————————
پانوشت:
۱ . برای دیدن برخی از مقالات فرانک فرید به لینک های زیر در سایت و فیس بوک مدرسه فمینیستی، نگاه کنید:
نظامی گری و خشونت علیه زنان دو روی سکه “دیگری سازی” / لیوسیندا مارشال / برگردان: فرانک فرید:
https://www.facebook.com/note.php?note_id=10150304134202356
فرانك فريد: پیوستن به کنوانسیون رفع تبعیض یکی از موارد قعطنامه کنگره زنان آذربایجان در 1383 بود
http://www.feministschool.com/spip.php?article2637
بنیاد گرایی و خشونت علیه زنان (در دو بخش):
http://www.feministschool.com/spip.php?article3924
http://www.feministschool.com/spip.php?article4378
«تبريزي كه نمي شناختمش1» /مروري بر دوقدم اين ور خط احمدپوري
http://www.feministschool.com/spip.php?article4188
نگاهي به «گرگ ها»ی «وفي»!
http://www.feministschool.com/spip.php?article3254
چيزهايي درباره ي “الي”
http://www.feministschool.com/spip.php?article3047
راهکارهای عملی برای رفع نیازهای زنان آسیب پذیر در اقلیتهای قومی و نژادی
http://www.feministschool.com/spip.php?article4850
اينجا زانو بزن همشيره
http://www.feministschool.com/spip.php?article1056
زن ستیزی، مردم سالاری؟!
http://www.feministschool.com/spip.php?article3135
8 مارس و زنان آذربايجانی
قایناق:
مدرسه فمینیستی
