سندی که نشان میدهد دربار پهلوی با اجیر کردن افرادی همچون رشید یاسمی، مردوخ کوردستانی و مینورسکی به دنبال تاریخسازی برای ایران و کوردهاست!
این نامه، سندی است بر مهندسی روند پژوهش و نگارش کتب تاریخی و مختل نمودن جریان طبیعی تاریخپژوهی عالمانه!
در واقع بسیاری از متون تاریخی به ظاهر دانشگاهی که امروزه مورد استناد و حتی فخرفروشی عناصر پانفارسیست، ایرانشهری و آذریگرا قرار میگیرد محصول همین فرآیند است؛ یعنی، صرف هزینههای هنگفت از جیب ملل محروم ایران بهمنظور تاریخسازی برای “نژاد موهوم آریائی” و تحریف تاریخ واقعی این سرزمین!
بیجهت نیست که پانفارسیستهای امروزی در مقابل هر انتقادی، دهها متن از دانشگاههای ایران و جهان ارائه میدهند تا به زعم خودشان فرد منتقد را در برابر اسامی دهنپرکنی همچون مینورسکی وادار به سکوت نمایند! یعنی، ابتدا تاریخسازی میکنند و سپس با استناد به همان متون جعلی، دهان مخالفان را میبندند!