Ruhumdan niyə məni bu qədər həssaslıqla imtahana çəkdiyini soruşdum

?
Dedi: Döyünən qəlbini həssas ruhunla qidalandirmaq üçün

.
Axı qəlb yükü ağır olur, cism ruhla, ruh cismle bütöv olar

.

Ruhsuz qəlbin yaşadığını gördünmü heç

?

Yük çəkməyən qəlbin döyünməyinin nə faydası var

?

Axı gülün ləcəyinin qırılması da incidir qəlbimi

.

Qəlbi döyünən qəlb parçalayan o qədər ruh sahibi var ki

…

Onlar cismə həbs olunub ayrilacaqlarinin mahiyyətini dərk etməyən ruhlardir

.

Ruhun həssasiyyəti olmasa cisim nəyə yarar

?

Amma bu həssasiyyət çox sizildadir qəlbimi

.

Bəzən ruhumun ayrılacağını düşünürəm

.

İnsan ruhuyla zəngin olar. Əslində bu bir lütf. Sızıldamayan ruhun cismə faydası nədir

?

Yəni demək istəyirsən, yaşayan ölü olmayım hə

?

Lütf edilmiş ruhumun sızıltısı, həssasiyyəti ilə ətrafı dərk etməyə çalışım

?

Bəli

.

Ruhunun necə gözəl bir nemət olduğunu dərk et

.

Ağlamayan gözün, yanmayan ürəyin ruha nə faydası var

!

Həyəcandan titrəməyən əllərin, sevinc bəxş etməyən çöhrənin
ruha nə gözəlliyi var

?

Şükr et ki yaşayan ölü deyilsən

.

Lutf edənə və lütf edilənə şükr et

!