استراتژی ما برای انتخابات پیش رو انتخاب میان گزینه ی بد وبدتر نیست. به معنای واقعی به دنبال طرح ایده ال هایمان هستیم! طاهر نقوی
انتخابات پیش روی و اما و اگرهاطاهر نقوی
انتخاب بین دو گزینه بد و بدتر یک دروغ بزرگ و شیوه معمول حکومت های فاشیسم و توتالیتر برای سرکوب بیشتر مردم است….
وقتی «بد» را انتخاب کنید فرصت کافی برای بدتر شدن را هم به آن هدیه داده اید…
«هانا آرنت»
عرفه ي انتخابات است زمان بازی سیاست!
در یک سوی زمین انتخاب کنندگان با دستانی پر «برگه رایی» در دست و در سمت 
دیگر زمین انتخاب شوندگان با دستانی خالی ایستاده اند!!!
گاها انتخاب شوندگان خود را به هر رذالتی می اندازند تا آرایی که در دستان انتخاب کنندگان است بربایند!!
خود را نوکر وخادم ملت می‌خوانند و القاب دهن پری بر این ملت می‌دهند که گویی معجزه ای رخ داده است!
چنان به دهان بر عصیان و شیون وفریاد می‌گشاید گویی تا دیروز دهانشان بسته در بندی محبوس بوده اند و امروز امکان سخن گفتن بر اینها داده اند و از حبس رهانیده اند!
البته که این روال و مشی همیشگی نیست بلکه تا زمانیکه آرای مردم را بربایند و خرشان از پل انتخابات عبور کند دیگر هیچ خدایی را بنده نیستند!
ودیگر نه خود ونه خدای خود و نه مردم را نمی‌شناسند!!
کسی نیست از این آقایان بپرسدکه…
غیر از این است که مسؤل مستقیم شرایط کنونی کشور همین آقایان هستند؟
مگر غیر از این است که عامل بدبختی و بیچارگی و فلاکت ملت همین افرادی هستند که تا دیروز در پست های دیگر بودند و امروز می‌خواهند در این پست بر بدبختی مردم بیافزایند؟!
این آقایان در پستهای سابقشان چه گلی بر سرملت زده اند که می‌خواهند در قامت ریاست دولت بر آن بیافزایند!
از شهرداری به مجلس رفته اند از مجلس به دولت واز دولت به..
و مدام چرخیده اند و از دستشان تپه ای نمانده که قدوم مبارکشان را نگذارده اند و جالبتر اینکه در همه ی این نهادها عمکردهایشان زیر سوال است ومردود!!!
هیات‌های نظارت در انتخابات، اذن حضور منتقدان ومخالفان حکومتی را بر چرخه ی انتخاباتی را نمی‌دهد و صرفا چند نفری که سابق مردم را از «چاله ی بدبختی» به «دره ی فلاکت» هدایت کرده اند را تایید می‌نماید و در مقابل مردم قرار می‌دهد!
دستانِ پرِ انتخاب کنندگان همیشگی نیست چرا که تنها ابزاری که در دستان خویش دارند «یک برگ رای» است وبس!
و انتخاب کننده گان زمانیکه این برگشان را رو کردند بازی تمام است…
دیگر از این انتخاب شوندگان بره صفت و دموکرات خبری نیست دوباره به قول هابز که می‌گوید انسان گرگ انسان است خطابش بر اینهاست…
نقاب بره گی را کنار گذارده بر جانوری درنده خوی بدل می‌گردند!
آن هم در این کشور که نه حزبی هست ونه مطبوعاتی و نه امکان انتقادی و نه آزادی بیانی و نه آزادی بعد از بیانی…
ملت بی پناه میان این درندگان رها می‌شوند و جواب ملت در مقابل هر اعتراضی حبس است و…
«رایت» که از دستت رفت دیگر رفت…
لذا با این مقدمه به این نقطه میخواهم برسم که استراتژی ما برای انتخابات پیش رو انتخاب میان گزینه ی بد وبدتر نیست. به معنای واقعی به دنبال طرح ایده ال هایمان هستیم!
البته این را هم می‌دانیم به دنبال ایده ال ها گشتن میان ره یافتگان از فیلتر های حکومتی کار بسیار بسیار سختی است اما این حق ماست که بدنبال ایده آل هایمان باشیم و باز البته که تعیین کننده ملت است و لاغیر…
لذا دیدارهای ما با کاندیداها به معنا ومفهوم حمایت از آنها نیست.
مبادا تصور شود با یک سخنرانی در ستاد یک کاندیدا به معنای حمایت قطعی و صد درصدی از ایشان است…
قطعا اینچنین نیست…
ما در این فرجه ی زمانی با کاندیداهای مختلف به گفتگو خواهیم نشست و ملاقات هایی خواهیم داشت وپیشنهادات و خواسته های ملتمان و خود را بر آنها انتقال خواهیم داد و از آنها طلب «برنامه ی مدون و دقیق با زمان بندی مشخص» خواهیم کرد!
و نهایتا هرکدام از کاندیداها برنامه ی مدونی ارائه دهند قطعا از سوی همفکران ما مورد حمایت قرار خواهند گرفت
و اگر به مصلحت سکوت کنند ما نیز به مصلحت سکوت خواهیم کرد و از کسی حمایت نخواهیم کرد!
اگر آنها«کاندیداها»هراس این را دارند که به قوم گرایی متهم می‌شوند ما « فعالان مدنی تورک» هم هراس این را داریم که به ناحق به مزدوری و جیره خواری و رانت خواری و قدرت طلبی و سازشکاری محکوم می‌شویم!
اگر شما نگران آبروی و موقعیتتان در حاکمیت هستید ماهم نگران آبروی مان و اعتبارمان نزد ملت خویش هستیم.
ملت را با وعده‌های پوچ وواهی به پای صندوق های رای دعوت نمی‌کنیم قطعا منتظر برنامه های روشن و مدون از سوی کاندیداهای محترم هستیم.
اگر قرار است اراده ی ملت در تصمیم گیری های اساسی کشور دخیل باشد باید از ملت تمکین کنند، واگر قرار بر این است که اراده ی جریانی خاص بر کشور حاکم گردد نباید از مردم توقع رای داشته باشند و برای گرفتن رای نیز به همان طبقه مراجعه نمایند.
