تفکر شوونیستی و عقب مانده، ایران را نابود می کند! ( 2) - حسن راشدی
افراط گرایان فارس اصرار بر آذری ، یعنی غیر ترکی نامیدن زبان ترکهای ایران و تحمیل شدن زبان ترکی بوسیله سلاطین سلجوقی و دیگر امپراتوران ترک بر مردم آذربایجان دارند که گویا در قرون گذشته زبان غیر ترکی داشته اند! اسناد مستند و معتبر و بدون شبهه تاریخی نشان می دهد که امپراتوران ترک در تقویت و توسعه زبان فارسی دری که امروز زبان مادری فارس زبانان به حساب می آید و زبان رسمی و دولتی ایران هم شده است ، با بخشش و انعامهای درباری به شعرای دری گوی ، این زبان را به این درجه از توسعه رسانده اند ؛ و هیچ سند تاریخی مبنی بر نه تنها تحمیل ، حتی تشویق زبان ترکی برای توسعه هم توسط این امپراتوران دیده نشده است . افتخار کنندگان بر آثار ادبی فارسی دری ده قرن گذشته ایران ، باید خودرا مدیون امپراتوران ترک بدانند که توسعه این زبان را به حدی رساندند که این زبان علاوه بر خاستگاه اصلی و اولیه خود یعنی افغانستان و تاجیکستان، در خارج از آن ، بخصوص در ایران به حدی گسترش یافت که زبان اصلی و اجدادی پهلوی فارسیان را از میدان بدر کرده و خودرا جانشین آن کرد و امروز فارس زبانان ایران بیشتر از افغانها و تاجیکها خودرا وارث زبان دری (فارسی) می دانند . همکشوریان فارس زبان ما متاسفانه از زمان حاکمیت پادشاهان همزبان و همنژاد ساسانی خود بر ایران که خیلی هم بر آن می بالند هیچگونه اثر ادبی که بخواهند بر آن افتخار کنند ندارند و حتی هیچگونه اثر ادبی کم مایه هم به زبان فارسی ، قبل از خلافت امویان و عباسیان، که ادعا دارند با رسمی و اجباری شدن زبان عربی در این دوران، زبان فارسی از رونق افتاد، ندارند. حال سئوال اینجاست ، در جایی که امپراتوران و سلاطین ترک ده قرن گذشته ایران در حالی که زبان فارسی دری را از طریق شعرای درباری تقویت و تشویق میکردند پس چگونه و از چه راهی زبان ترکی خودرا بر مردم آذربایجان تحمیل کردند؟ و اگر زبان ترکی را بر مردم آذربایجان تحمیل کردند چرا این زبان را بر فارس زبانان مناطق فارس نشین تحمیل نکردند ، مگر شهرها و مناطق فارس زبان کنونی مثل اصفهان ، شیراز ، کرمان و مشهد و غیره تحت حاکمیت پادشاهان ترک نبودند ؟ سلاطین ترک اگر قدرت تحمیل زبان خود بر مردم آذربایجان را داشتند ، مطمئنا قدرت تحمیل این زبان بر مردم مناطق اصفهان و کرمان و فارس و خراسان را هم داشتند ! جالب است که مدعیان تحمیل شدن زبان ترکی به وسیله سلاطین ترک بر مردم آذربایجان را بیشتر بر حکومت سلجوقیان نسبت می دهند و این در حالی است که سلجوقیان اولین بار و در سال ۴۲۹ هجری قمری شهر نیشابور سپس در سال ۴۳۳ شهر ری و در سالهای بعد اصفهان را پایتخت دائمی خود قرار دادند و هیچکدام از شهرهای مشهور آذربایجان چون اردبیل ، تبریز ، اورمیه ، زنجان و مراغه در طول حکومت ۱۶۰ ساله سلجوقیان پایتخت این امپراتوری نبوده است . حال معلوم نیست که این معما را چگونه باید حل کرد که چرا سلجوقیان زبان ترکی خودرا بر زیر پای خود یعنی بر مردم پایتختهای خود تحمیل نکردند که دائما با آنها در مراوده و گفتگو بودند ولی این زبان را بر مردم آذربایجان که فاصله زیادی هم با پایتخت خود داشتند تحمیل کردند و چرا زبان مردم نیشابور ، اصفهان و شهر ری ترکی نشد ولی زبان مردم آذربایجان ترکی شد ؟ گذشته ملتها هر چه بوده فقط ارزش مطالعه و بررسی دارد و آنچه امروز اهمیت دارد و بر اساس آن باید تصمیم گرفت موقعیت کنونی و حقوق انسانی ملل و اقوام ساکن در ایران است ؛ اگر بر اساس ادعاهای واهی ،شوونیستی و واپسگرایانه گفته شود ترکهای آذربایجان در گذشته زبان ترکی نداشتند و نباید هم حق تحصیل به زبان ترکی داشته باشند و زبان هر ملتی در چند قرن گذشته هر چه بوده باید به آن زبان برگردد در درجه اول خود فارسها باید دست از زبان فارسی بکشند و از تحصیل به زبان فارسی محروم شوند و باید در مدارس و دانشگاهها بجای زبان فارسی به زبان پهلوی تحصیل کنند ، زیرا زبان اصلی و مادری فارس زبانان کنونی هم در چند صد سال گذشته فارسی ( دری ) نبوده و زبان پهلوی بوده که نشانه های این زبان در شهرهایی چون نائین ، سبزوار ، میمه اصفهان و روستاهای ابیانه کاشان و غیره موجود است .از طرفی علاوه بر اینکه فارسها باید برای تحصیل ، زبان پهلوی سابق خودرا جایگزین زبان فارسی کنونی کنند باید سیدهای فارس زبان ایران که جمعیت قابل ملاحظه کشور را تشکیل می دهند و اجداد آنها به خاندان چهارده معصوم (ع) منسوب بوده و از قوم اعراب هستند ، از زبان فارسی کنونی خود دست بکشند و حق تحصیل به زبان فارسی نداشته باشند و یا حتی از آنها خواسته شود زبان فارسی امروزی خود را فراموش و از آنها و از مدعیانی چون آقای سید جواد طباطبایی خواسته شود زبان عربی را که زبان اجدادی آنهاست جایگزین فارسی کنند!
تقویت و توسعه زبان فارسی دری که امروز زبان مادری فارس زبانان به حساب می آید و زبان رسمی و دولتی ایران هم شده است ، با بخشش و انعامهای درباری به شعرای دری گوی ، این زبان را به این درجه از توسعه رسانده اند ؛ و هیچ سند تاریخی مبنی بر نه تنها تحمیل ، حتی تشویق زبان ترکی برای توسعه هم توسط این امپراتوران دیده نشده است .
افتخار کنندگان بر آثار ادبی فارسی دری ده قرن گذشته ایران ، باید خودرا مدیون امپراتوران ترک بدانند که توسعه این زبان را به حدی رساندند که این زبان علاوه بر خاستگاه اصلی و اولیه خود یعنی افغانستان و تاجیکستان، در خارج از آن ، بخصوص در ایران به حدی گسترش یافت که زبان اصلی و اجدادی پهلوی فارسیان را از میدان بدر کرده و خودرا جانشین آن کرد و امروز فارس زبانان ایران بیشتر از افغانها و تاجیکها خودرا وارث زبان دری (فارسی) می دانند .
همکشوریان فارس زبان ما متاسفانه از زمان حاکمیت پادشاهان همزبان و همنژاد ساسانی خود بر ایران که خیلی هم بر آن می بالند هیچگونه اثر ادبی که بخواهند بر آن افتخار کنند ندارند و حتی هیچگونه اثر ادبی کم مایه هم به زبان فارسی ، قبل از خلافت امویان و عباسیان، که ادعا دارند با رسمی و اجباری شدن زبان عربی در این دوران، زبان فارسی از رونق افتاد، ندارند.
حال سئوال اینجاست ، در جایی که امپراتوران و سلاطین ترک ده قرن گذشته ایران در حالی که زبان فارسی دری را از طریق شعرای درباری تقویت و تشویق میکردند پس چگونه و از چه راهی زبان ترکی خودرا بر مردم آذربایجان تحمیل کردند؟ و اگر زبان ترکی را بر مردم آذربایجان تحمیل کردند چرا این زبان را بر فارس زبانان مناطق فارس نشین تحمیل نکردند ، مگر شهرها و مناطق فارس زبان کنونی مثل اصفهان ، شیراز ، کرمان و مشهد و غیره تحت حاکمیت پادشاهان ترک نبودند ؟
سلاطین ترک اگر قدرت تحمیل زبان خود بر مردم آذربایجان را داشتند ، مطمئنا قدرت تحمیل این زبان بر مردم مناطق اصفهان و کرمان و فارس و خراسان را هم داشتند !
جالب است که مدعیان تحمیل شدن زبان ترکی به وسیله سلاطین ترک بر مردم آذربایجان را بیشتر بر حکومت سلجوقیان نسبت می دهند و این در حالی است که سلجوقیان اولین بار و در سال ۴۲۹ هجری قمری شهر نیشابور سپس در سال ۴۳۳ شهر ری و در سالهای بعد اصفهان را پایتخت دائمی خود قرار دادند و هیچکدام از شهرهای مشهور آذربایجان چون اردبیل ، تبریز ، اورمیه ، زنجان و مراغه در طول حکومت ۱۶۰ ساله سلجوقیان پایتخت این امپراتوری نبوده است .
حال معلوم نیست که این معما را چگونه باید حل کرد که چرا سلجوقیان زبان ترکی خودرا بر زیر پای خود یعنی بر مردم پایتختهای خود تحمیل نکردند که دائما با آنها در مراوده و گفتگو بودند ولی این زبان را بر مردم آذربایجان که فاصله زیادی هم با پایتخت خود داشتند تحمیل کردند و چرا زبان مردم نیشابور ، اصفهان و شهر ری ترکی نشد ولی زبان مردم آذربایجان ترکی شد ؟
گذشته ملتها هر چه بوده فقط ارزش مطالعه و بررسی دارد و آنچه امروز اهمیت دارد و بر اساس آن باید تصمیم گرفت موقعیت کنونی و حقوق انسانی ملل و اقوام ساکن در ایران است ؛ اگر بر اساس ادعاهای واهی ،شوونیستی و واپسگرایانه گفته شود ترکهای آذربایجان در گذشته زبان ترکی نداشتند و نباید هم حق تحصیل به زبان ترکی داشته باشند و زبان هر ملتی در چند قرن گذشته هر چه بوده باید به آن زبان برگردد در درجه اول خود فارسها باید دست از زبان فارسی بکشند و از تحصیل به زبان فارسی محروم شوند و باید در مدارس و دانشگاهها بجای زبان فارسی به زبان پهلوی تحصیل کنند ، زیرا زبان اصلی و مادری فارس زبانان کنونی هم در چند صد سال گذشته فارسی ( دری ) نبوده و زبان پهلوی بوده که نشانه های این زبان در شهرهایی چون نائین ، سبزوار ، میمه اصفهان و روستاهای ابیانه کاشان و غیره موجود است .از طرفی علاوه بر اینکه فارسها باید برای تحصیل ، زبان پهلوی سابق خودرا جایگزین زبان فارسی کنونی کنند باید سیدهای فارس زبان ایران که جمعیت قابل ملاحظه کشور را تشکیل می دهند و اجداد آنها به خاندان چهارده معصوم (ع) منسوب بوده و از قوم اعراب هستند ، از زبان فارسی کنونی خود دست بکشند و حق تحصیل به زبان فارسی نداشته باشند و یا حتی از آنها خواسته شود زبان فارسی امروزی خود را فراموش و از آنها و از مدعیانی چون آقای سید جواد طباطبایی خواسته شود زبان عربی را که زبان اجدادی آنهاست جایگزین فارسی کنند!
