حسن روحانی، رییس جمهور دولت ج.ا.ایران، دیروز ۲۸ آبان ۱۳۹۷ در یک سفر هدفمند به دومین شهر بزرگ استان آزربایجان غربی، خوی، همگام با گروههای تروریستی به استان آزربایجان غربی استان ارومیه میگوید.

بله این اقدام وی نه تنها اشتباه نیست بلکه نشان از سوء نیّت مرکزنشینان دولت تهران و ادامه سیاستهای نزدیک به یک قرن اخیر دولت تهران نسبت به آزربایجان را نشان میدهد.

بعد از دولت قاجاریه و روی کار آمدن خاندان پهلوی در ممالک محروسه، سیاستهای پان فارسیستی و فاشیستی دولت تهران نسبت به مناطق غیر فارس نشین اعمال گردید. برای مثال اسامی مناطق تاریخی و محلی به نامهای فارسی تغییر یافت. قدرت اقتصادی به مرکز و مناطق پیرامون آن انتقال یافت. تاریخ سازی جعلی به مردم تحمیل شد و ….

آزربایجان که قبل از دولت پهلوی همواره در مرکز ثقل ممالک محروسه و حتی مناطق خاورمیانه و قفقاز بود کم کم به دلیل اعمال همین سیاستها به حاشیه رانده شد. زبان تورکی قدغن شد.

بخش اعظمی از جمعیت آزربایجان مجبور به مهاجرت به تهران و مناطق پیرامون آن شدند. اقتصاد آزربایجان نه تنها رونق گذشته را نداشت بلکه از مناطق کویری مرکز ایران نیز عقب نگه داشته شد.

در کنار همه این موارد نام آزربایجان درقالب تقسیمات کشوری و استانی از روی همان مناطق برداشته شد. نام تاریخی آزربایجان از روی استانها و مناطقی همچون آستارا، قزوین، همدان، زنجان، اردبیل، بیجار، ساوه و… برداشته شد.

علیرغم همه این سیاستها؛ ملت تورک آزربایجان از حد وحدود جغرافیایی خود مطلع هست و با تغییر نام نمیتوان واقعیتهای تاریخی را کتمان نمود.

البته دلیل دشمنی مرکزگرایان افراطی با نام آزربایجان را در طی نزدیک به یک قرن اخیر را در قالب برخی موارد زیر عنوان کرد:
۱.تحریف تاریخ به نفع خود و تاریخ سازی جدید.
۲.پاک کردن حافظه تاریخی مردم و آسمیلاسیون مردم آن مناطق.
۳.نام جغرافیای آزربایجان با ملت تورک اجین شده و این مهم خشم پان ایرانیستها را شعله ور میکند.
۴.تجربه نشان داده در هر کدام از مناطق آزربایجان نام آزربایجان از آن مناطق برداشته شده هویت تورکی آن میز تضعیف شده است و این خود نیز یکی از مهمترین عوامل حذف نام آزربایجان است.
۵.وجود دولتی مستقل در قسمت شمالی آزربایجان و بیگانه نمودن مردم هر دو سو از یکدیگر.
۶.هم مرز بودن آزربایجان محسور در ایران با آزربایجان شمالی و ترکیه و وجود مشترکات فرهنگی، تاریخی و زبانی مردم این مناطق.