نتیجه مستقیم “تقدیس قدرت و حکومت” ، بروز و ظهور استبداد و مستبدهایی است که سعی دارند در پوشش “رسالت باوری” هر نوع انتقاد و مخالفت را سرکوب نموده و خود را در جایگاهی “ماورایی” قرار داده و با” اعمال سلیقه” به” مهندسی جامعه و جهان” بپردازند.

به دلیل ارتجاعی بودن و غیر عقلانی بودن رسالت باوری و ذهنیت “تقدس گرایی عام” ، چنین اشخاص و سیستمهایی هیچ نوع شناخت تخصصی و واقع گرایانه از جامعه و جهان نداشته و همواره “دون کیشوت” وار به نبرد با دشمنان خیالی و “خلق حماسه های” بی پایه و اساس و کودکانه مشغولند.

در سیستمهای رسالت باور عملا زندگی انسانها و مردمان به هیچ انگاشته شده و زندگی امروزین و واقعی، فدای “فردایی فانتزیک و وهمی” می گردد.

در واقع سیستمهای توتالیتر رسالت باور با تحریف گذشته و نابودی امروز مردمان و جوامع، فردای آنان را نیز نابود ساخته و نه تنها نسلهای کنونی که نسلهای آینده را نیز به ورطه بدبختی و بیچارگی می کشانند.

چرا که ذهنیت رسالت باور، ذهنیتی بسته، معیوب و دگمی است که عملا ارتباط مستقیم و چند جانبه خود را از واقعیت موجود گسسته و همواره غرق در اوهام فردایی وهم آلود است. چنین ذهنیتی با ویرانی امروز تلاش دارد که فردا را ساخته و آباد نماید. ساختن و آبادانی که فقط جنبه ای تماما فانتزیک و اوهامی دارد.

تقدس سازی نیز باعث می شود تا هر گونه مخالف با رفتار امروزین و انتقاد به فردای وهمی با “سرکوبی مقدس” و در سایه “خشم انقلابی” مشروع جلوه داده شود.

ولی واقعیت این است که پشت تمامی شعارها و رفتارهای غیر عقلانی موجود در سیستمهای استبدادی و رسالت باور ، یک ناکارآمدی و عدم تخصص و ضعف مدیریت فجیع و ویرانگر خوابیده است.

سیستمهای توتالیتر رسالت باور با تحریف گذشته و نابودی امروز مردمان و جوامع، فردای آنان را نیز نابود ساخته و نه تنها نسلهای کنونی که نسلهای آینده را نیز به ورطه بدبختی و بیچارگی می کشانند — آیدینلیق

به همین دلیل ذهنیت مستبد برای توجیه ناکارآمدی و ضعفهای خود که ریشه در عقاید و رفتارهای غیر عقلانی و سراسر غلط و غیر تخصصی خود دارد تقدس گرایی عام را بهترین پوشش و دست آویز موجود دانسته و سعی دارد در غالب “شعارهای رسالت باور” هر نوع کمبود و ضعفی را انکار و پرده پوشی نموده و منتقدین و مخالفان خود را با برچسب های مختلف ساکت، فلج و حتی نابود نماید.

به همین دلیل رسالت باوری “گذشته پرست آریایی” هیچ فرقی با “عهد سعادت گرایی” ابوبکر البغدادی و “کمون گرایی” لنینی نداشته و همگی با بسیج و تهییج عقیده مندان به خود سعی در نابودی امروز” به به بهانه “دیروز” و با نام “فردا” دارند.

تنها نتیجه عملی رسالت باوری و “استبداد مقدس” به آتش کشیدن و نابودی عمر و فرصت های زیست نسل امروز و جهنمی کردن اکنون و ویرانگری فردا است.

از این روی فرقی بین نتایج ویرانگر و خانمان سوز ایدولوژی های چپ و راست استبدادی و رسالت باور وجود ندارد. چرا که در محور و مرکز هیچ یک از این عقاید وجودی به نام انسان و حقوق انسان به رسمیت شناخته نشده و وجود ندارد.

در غیبت انسان صاحب حق و اختیار و آزادی، جوامع تسلیم استبداد و تمامیت خواهی رسالت باور شده و دیروز و امروز و فردای خود را باخته و از بین رفته خواهند دید.

قایناق: آیدینلیق کانالی