“تجدد” و یا به تعبیر امروزی نوگرایی یکی از اصول و اهداف پدران بنیانگذار تورک گرایی “تورکچولوک” بود. آنان با مطالعه و بررسی” جامعه ملی “و” جهان پیشرفته آن روزگار ” به این نتیجه رسیدند که آنچه باعث نیرومند شدن، بقاء و” پیشرفت “جوامع موفق آن روزی شده بود، نوگرایی و تجدد بود.

آزادی، دموکراسی، حکومت قانون، حاکمیت ملی، پیشرفت اقتصادی، آموزش به سبک نوین، اختراعات و اکتشافات علمی و حتی ملی گرایی مدرن نتیجه و محصول مستقیم نوگرایی بود. از این روی پدران بنیانگذار تورک گرایی پرچمداران تجدد و نوگرایی در جهان تورک نیز به شمار می رفتند. تا زمانی که جوامع تورک تحت اشغال بیگانگان قرار نگرفته بودند، تفکر نوگرایی_ملی گرایی باعث شده بود که این جوامع به تکاپو افتاده و حرکتی رو به رشد و رو به جلو را تجربه نمایند.

بعد از اشغال سرزمینهای تورک توسط شوروی و چین و با روی کار آورده شدن سلسله پهلوی حرکت طبیعی رشد و پیشرفت جوامع تورک از بین رفته و یک نوع نوگرایی فرمایشی و استبدادی و تماما ظاهری، که در آن شرایط، هویت، هستی و ملیت جوامع تورک به عمد نادیده گرفته شده بود و سعی در نابودی آن می رفت، توسط حاکمان بیگانه و به ضرب و زور اسلحه و پلیس و خشونت بر این جوامع تحمیل گردید.

استعمارگران و اشغالگران جهان تورک، شونیسم، فاشیسم، استبداد و دشمنی علنی با هویت تورکی را با فریبکاری و دغلکاری تمام به نام نوگرایی به مرحله اجرا رساندند — آیدینلیق

نتیجه معلوم بود نوگرایی تنها ظاهری فریبنده و جعلی داشت که در آن اثری از تورک گرایی و حاکمیت قانون و آزادی و دموکراسی و پشتوانه فکری و فرهنگی نوگرایی دیده نمی شد.
در واقع استعمارگران و اشغالگران جهان تورک، شونیسم، فاشیسم، استبداد و دشمنی علنی با هویت تورکی را با فریبکاری و دغلکاری تمام به نام نوگرایی به مرحله اجرا رساندند.

آنان تمامی مخالفان خود را به دروغ با نام “تحجر” و” واپسگرایی “حذف و سرکوب نمودند. در نتیجه آنچه بر جهان تورک تحمیل گردید نه نوگرایی که شونیسم و استبداد کامل و فراگیر بود.

هنوز بعد از گذشت یکصد سال از آن زمان و سکته و وقفه ای فکری، فرهنگی، ملی، اجتماعی سیاسی و… که اشغال سرزمینهای ملت تورک در جوامع تورک در راه رشد و تجدد طبیعی و ملی به وجود آورده موضوع نوگرایی هنوز هم موردی است که به صورت فراگیر و کامل به نتیجه نرسیده است.

همچنان که پرچمداران نوگرایی در آن زمان نیروهای ملی جهان تورک بودند، باید امروز نیز فعالان ملی با تمام نیرو از نوگرایی و ملزومات و اندیشه های آن دفاع نمایند. چرا که واپسگرایی و تحجر زهر و طلسمی است که هر روز بیشتر هویت ملی ملت تورک را مورد حمله قرار داده و هر روز بیشتر ملت تورک را بدبخت تر و وامانده تر می کند.

از این روی نیروهای ملی باید با تمام توان و قدرت به درکی جامع از نوگرایی دست یافته و در هر زمینه و چهارچوبی تبدیل به نیرویی فعال و حتی پرچمدار نوگرایی در جوامع ملی تورک گردند. چرا که در صورت عدم حضور نیروهای ملی در این زمینه بدخواهان با سوءاستفاده از مفهوم نوگرایی با شیطنت تمام سعی خواهند کرد تا نابودی هویت و هستی ملت تورک را تحت بهانه و فریب وتزویر “نوگرایی و همگامی با جهان مدرن” پیش برده و به انجام رسانند.

واقعیت این است که جامعه ملی، جامعه ماست و نیروهای ملی باید ظرفیت، دانش، تجربه، مهارت، برنامه، چشم انداز و انگیزه لازم را برای پیشرفت دادن و ایجاد تغییرات لازم در این جامعه را داشته باشند. در غیر این صورت نیروهای بدخواه با شعار و دروغ نوگرایی شروع به نابودی هویت و هستی ملی ما نموده و اسارت موجود را استمرار خواهند بخشید.

در غیبت هدف نوگرایی جامعه تورک همواره در شرایط تسلیم و وابسته به اشغالگرانش قرار گرفته و در ورطه خطرناک اضمحلال و “زوال” هر روز بیشتر غرق و نابود خواهد شد.

قایناق: آیدینلیق کانالی