این روزها به دنبال اعلان خروج؟؟؟!!! نیروهای آمریکایی از سوریه و در ابهام بودن وضعیت کوردها در آن مناطق هر کسی به ظن خود در حال ارائه توضیح و تفسیراتی در آن خصوص است.

در این میان یکی از به اصطلاح، اصلاح طلب ها – آقای صادق زیبا؟؟؟!!! کلام- نیز نگرش خود را طی توییتی ابراز کرده است.
بنظر وی کوردها تنها می‌توانند به خدا و به کوه‌ها اطمینان کنند.
بعنوان راقم این سطور قصد دارم، نگاه و منظور آقای زیبا؟؟؟!!! کلام را در حوزه ممالک محروسه-ایران- واشکافی نمایم . چرا که قسمتی از ماجرا در ممالک محروسه -ایران – اتفاق افتاده است و بر اساس نوشته آقای زیبا کلام ایرانی ها هم به کوردها پشت کرده اند.
————————————————
بدون شک حاج آقا صادق زیبا؟؟؟!!! کلام یا بعبارت دیگر یکی از سر شعوبی های حکومت، خود یکی از بد خواهان و دشمنان ملت کورد است که امروز دایه مهربانتر از مادر برای کوردها شده است.
برای مدلل بودن ادعایم کافیست بدانیم و رجوع کنیم به زمانی که
این سر شعوبی و جناح چپ حکومتی-اصلاح طلب ها- در قدرت بودند و بپرسیم که اینها چه گلی بر سر کوردها گذاشته اند؟؟؟ که امروز کورد ها را دوباره به سوی کوه-بخوان مبارزه مسلحانه- فرا می خوانند؟؟

با توجه به تجربیات تاریخی ناگفته پیداست که این دسته از اظهارات و فتوا ها از طرف چه جناحها، طیف ها و افرادی می تواند صادر بشود. و از روی همین تجربیات است که می توان حاج صادق را یکی از مهره های مسلم اربابان آنسوی مرزها تلقی نمود.

حکایت اطمینان به کوه همان حکایت پرستش گاو توسط فرماندهان انگلیسی برای فریب و در جهل نگه داشتن هندوهاست. اما غافل از اینکه امروز جاهلی نیست که حاج صادق بخواهند او را فریب دهند و اگر هست آن جاهل خود فریب کسی بجز حاج صادق نیست.
———————————————-
اما در پشت پرده حرفهای شاعرانه حاج صادق چه خوانشی و چه ماموریتی نهفته است؟
الف- علم الهدی حاج صادق و میسیون مذهبی شیعه شعوبی او
بنظر حاج صادق ، گویی کوردها به خدا ایمان نداشته و ندارند-گروههای چپی کوردی و تعمیم آن به تمام ملت کورد- و از همین روی و به عنوان وظیفه یک میسیونر مذهبی و نماینده شیعه شعوبی، کوردها را به سوی خدا فرا می خواند؟؟؟؟!!! به سوی همان خدا و مذهبی که او و هم قطارانش با توسل به آن کورد ها را در قرن معاصر به سوگ فرزندانشان نشانده اند و هم اکنون نیز در حال نشاندن هستند.
ب- حاج صادق و فرا خوانی کوردها برای مبارزه مسلحانه
حاج صادق در حالی که در قسمت اول از اطمینان بخدا سخن می گوید و ملت کورد را بسوی اطمینان و توکل به او فرا می خواند. در قسمت دوم جمله اش
کورد ها را بسوی اطمینان به کوهها فرا می خواند.
در نگاه اول می توان گفت که اعتقاد و اطمینان به کوه که یک عنصر مادی است می تواند بر خلاف آموزه های دینی حاج صادق باشد. ولی همانطور که پیداست منظور حاج صادق پرستش دینی کوه ها نبوده و بسیار فراتر از آن است.
به کوه اطمینان داشتن و به کوه فرا خواندن کوردها از طرف حاج صادق ماموریت و فرا خوانی ویژه است از طرف اربابان او به نوع مبارزه ایی-مبارزه مسلحانه- که کوردها در طی سالهای قبل بطور متمادی پیرو آن بوده اند و نتیجه آن کشته شدن هزاران جوان کورد توسط توپ و تانک این حاج صادق، هم قطارانش و اربابان او بوده است.

نسخه پیچی و هدایت کردن مبارزه کوردها به کوه ها توسط حاج صادق حکایت پرستش گاوی است که ذکر شد. ضرورت می نماید که یاد آوری شود
حاج صادق و هم فکرانش بدانند که بدون شک برای حصول آزادی یک ملت از قید و بندگی شیعه شعوبی او مبارزه مسلحانه جایز، کاملا ضروری و مباح است. اما امروز، مسلما نه در کوه.

چرا که ملت کورد می داند با اعتماد و اطمینان به پتانسیل های خود و نه به اعتقادات شیعه شعوبی حاج صادق زشت کلام و کوه و دشت می تواند، نه در کوه بلکه در داخل شهرهای کوردستان ممالک محروسه -ایران- رژیم نژاد پرست شیعه شعوبی را فلج کند.

و چرا که برای رهایی از بند استعمار، قوی ترین حلقه – اتحاد بین تورک و کورد- که همان ضعیفترین حلقه استعمار در خاورمیانه است در همین ممالک محروسه -ایران- است. جایی که باید آزادی و گسست را از آنجا شروع کرد.