البته تاکنون هم چنین اتفاقی نیافتاده است. یعنی مسئولان سیاسی، فرهنگی، دینی و… جمهوری آزربایجان هنگام سفر به ایران، هرگز نشده بتوانند ویا بخواهند با تورکان ایران، خاصه تورکان آزربایجان جنوبی، به مانند نیکول پاشینیان که با ارامنه ایران دیدار کرد، دیدارهایی داشته باشند.

                                           ***

دیدارهای پاشینیان با ارامنه ایران در دو سطح ملاقاتهای خصوصی و عمومی انجام شد. در دیدارهای خصوصی پاشینیان با افراد فعال در زمینه های سیاسی، فرهنگی، تجاری، دینی و… صورت گرفت. که بیشتر جنبه هم آهنگی این فعالان با دولت متجاوز ارمنستان در زمینه های مختلف را داشت.

همچنین پاشینیان یک دیدار عمومی هم با برگزیدگان جامعه ارامنه داشت. دیدار این ارامنه برگزیده که از میان ارامنه مازندران، اصفهان و … تهران انتخاب و دعوت شده بودند؛ در باشگاه سیاسی- ورزشی آرارات که اختصاص به ارامنه دارد، برگزار شد. تصاویری که از این دیدارمنتشر شده است؛ نشان میدهنده بسیاری از افراد شاخص جامعه بسته ارامنه از قبیل فعالان مذهبی، فرهنگی، سیاسی، ورزشی، تجاری و . . . در این دیدار حضور دارند و در اطراف نخست وزیر جنایتکار ارمنستان جای گرفته اند!

همچنین تصاویر منتشره نشان میدهند، در انتهای سالن محل تجمع این ارامنه برگزیده در باشگاه آرارات یک بنری نصب شده است که بر روی آن شعاری بدین مفهوم درج شده است:
«قاراباغ خاک ارمنستان است، تمام»

شعاری که کاملا جهت دار، پر معنا و روشنگر است. تأیید تجاوزات و اشغالگریهای دولت جنایتکار ارمنستان در باشگاه آرارات تهران (ام القراء مسلمین !) آنهم در حضورنخست وزیر جنایتکار ارمنستان اشغالگر، شورای خلیفه گری کلیسای ارامنه ایران، فعالین سیاسی، مذهبی، ورزشی و … ارامنه ایران….

چند سوالی که در اینجا مطرح میشود و میتوان پرسید اینست:
-آیا تجمع کنندگان در باشگاه آرارات نماینده تمام ارامنه ساکن ایران هستند ویا حساب اکثریت ارامنه از حساب مسئولان باشگاه آرارات و شورای خلیفه گری کلیسای ارامنه جداست؟!

– چرا تورکان آزربایجانی و غیر آزربایجانی در تهران وسایر مناطق یک مرکز فرهنگی- ورزشی اختصاصی به مانند باشگاه آرارات ندارند؟
-آیا دولت جمهوری اسلامی ایران مانع ایجاد چنین مراکز فرهگی- ورزشی اختصاصی در تهران و سایر مناطق برای ترکان میشود یا ترکان آذربایجانی خودشان نمیخواهند؟

البته باید گفت تورکان آزربایجانی در تهران دارای صدها مسجد هستند که در آنها شعائر مذهبی خود را به عمل می آورند که به طورکلی هماهنگ باسیاستهای حاکم میباشند که از سوی حکومت برنامه ریزی میشود!
حتی در بسیاری مساجد آذربایجانیها در تهران استفاده از زبان تورکی کم رنگ شده است!

                                            ***
نخست وزیر جنایتکار ارمنستان رسما توسط مقامات ذیربط جمهوری اسلامی ایران دعوت شده بود. قاعدتا و به طور طبیعی، باید تمام دیدارهایش در چهارچوب برنامه ریزیهای نهاد سیاست خارجی ایران باشد.

این بدان معنا است که مسئولان عالی رتبه و وزارت امورخارجه جمهوری اسلامی ایران بر ملاقات خصوصی نخست وزیر ارمنستان اشراف کامل داشته اند و مسئولیت و عواقب نصب بنری با مضمون «قاراباغ خاک ارمنستان است، تمام» در درجه اول به عهده مسئولان عالی رتبه و وزارت امورخارجه جمهوری اسلامی ایران خواهد بود.

اما هر گاه غیر از این باشد و بپذیریم مسئولان عالی رتبه و وزارت امورخارجه جمهوری اسلامی ایران بر این دیدارها و محتوای آن اشراف نداشته اند؛ در این صورت نشان دهنده حاکم شدن یک بی برنامگی غیر قابل کنترل واسفبار بر سیاست خارجه ایران و مسئولین آن خواهد. و به نوعی میتوان گفت رویه هرکی به هرکی بر سیاست گذاری روابط خارجی جمهوری اسلامی ایران حاکم شده است.

خاصه اگر اتفاقات بعداز سفر بشار اسد رئیس جمهور عملا مادام العمر سوریه و اخبار منتشره از دیدارهای او با مقامات ایرانی و قهر و استعفای آقای ظریف را در تحلیل خود لحاظ کنیم ! این امر بیشتر قابل قبول خواهد بود.

مسئله دیگر اینکه مقامات جمهوری اسلامی در موضع گیریهای خود مستقیم و غیر مستقیم بارها بر تمامیت ارضی جمهوری آزربایجان تأکید داشته اند، حال در همایشی که در اُم القُراء اسلام(تهران)، از سوی ارامنه ایرانی و با حضور نیکول پاشینیان نخست وزیر یک کشور بیگانه تشکیل شده است؛ گروهی کوچک از شهروندان ایرانی(ارامنه) بر خلاف عرف و بر خلاف سیاست رسمی جمهوری اسلامی ایران، در همایش باشگاه آرارات با وقاحت تمام بر اشغالگری و تجاوزات دولت جنایتکاران داشناکسوتیون ارمنی مهر تأیید میزنند و بدین وسیله سیاست خارجی و ادعای اسلام مداری و مسلمان مداریِ جمهوری اسلامی ایران را به سخره میگیرند.

هر چند ارامنه شرکت کننده در همایش باشگاه آرارات، دارای قومیت ارمنی و مذهب گرگوری مسیحی هستند، با این حال تبعه جمهوری اسلامی ایران و دارای پاسپورت ایرانی هستند و لازم است به عنوان یک اقلیت کوچک به سیاستهای رسمی جمهوری اسلامی ایران با احترام برخورد کنند. (البته منهای نیکول پاشینیان نخست وزیر جنایتکار ارمنستان و رهبران دینی طراز اول کلیسای ارمنی که معمولا از سوریه و لبنان، در ظاهر برای هدایت مذهبی و در پنهان برای هدایت سیاسی ارامنه ایران اعزام میشوند و ایرانی نیستند.)

یکی از دلایل سیاسی عمل کردن رهبران دینی ارامنه مخصوصا شورای خلیفه گری کلیسای ارمنی در ایران، حضور اعضای این شورای در همایشی است که شعار اصلی آن شعاریست در تأیید توسعه طلبیها و تجاوزات دولت جنایتکار و داشناکسوتیونیست ارمنستان!

شرکت کنندگان در همایش دیدار با نیکول پاشینیان (شورای خلیفه گری کلیسای ارامنه، نمایندگان سیاسی، ورزشی و … ) ضمن همراهی با دولت متجاوز ارمنستان و استقبال گرم از نخست وزیر جنایتکار آن و بر خلاف سیاستهای رسمی ایران و با گرایشی شوونیستی قصد قطعیت بخشیدن به اشغال قاراباغ دارند و عملا با نادیده گرفتن قوانین بین المللی به گسترش اراضی تحت سلطه گروهک تروریستی داشناکسوتیون کمک میکنند.

به نظرمیرسد مسئولان باشگاه آرارات و شورای خلیفه گری کلیسای ارامنه از قاطبه ارامنه ایران در جهت مطامع خود و مقاصد متجاوزانه دولت جنایتکار ارمنستان سوء استفاده میکنند. و افکار و اقدامات خود در همراهی با متجاوزان جنایتکار داشناکسوتیون را به حساب قاطبه ارامنه ایرانی میگذارند. که چنین نمیتواند باشد.

لذا انتظار آن است که قاطبه ارامنه که از نظر من حسابشان از حساب گروهک جنایتکار داشناکسوتیون و دولت متجاوز ارمنستان جداست؛ بر علیه اینگونه سوء استفاده ها موضع گیری لازم را بکنند!

***

باز در اینجا در رابطه باهمایش مذکور آن سوال فوق مطرح میشود:
-آیا تجمع کنندگان در باشگاه آرات نماینده تمام ارامنه ساکن ایران هستند ویا حساب اکثریت ارامنه از حساب مسئولان باشگاه آرارات و شورای خلیفه گری کلیسای ارامنه جداست؟!
-آیا تمام ارامنه ایران از دولت متجاوز، اشغالگر و جنایتکار ارمنستان حمایت میکنند ؟

                                             ***

« المارممدیاراف » وزیر امور خارجه جمهوری آزربایجان که به فاصله کمتر از ده روز بعد از سفر نخست وزیر جنایتکار ارمنستان به ایران، با دعوت رسمی مسئولین سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران به تهران آمد و با برخی از مقامات جمهوری اسلامی دیدارداشت.

انتظار این بود که« المارممدیاراف » وزیر امور خارجه جمهوری آزربایجان، نسبت به سفر نخست وزیر جنایتکار دولت متجاوز ارمنستان در سالروز اشغال بیش از %۲۰ اراضی جمهوری آزربایجان و قتل عام اهالی « خوجالی » شدیدا اعتراض کند، اما هیچ خبری در این باره منتشر نشد.

انتظار این بود که وزیر امور خارجه جمهوری آزربایجان هم به مانند نخست وزیردولت متجاوز ارمنستان که با ارامنه ایرانی دیدار داشت، با همزبانان تورک و هم کیشان خود در تهران و تبریز دیدارهایی داشته باشد.اما هرگز چنین نشد. هیچ خبری هم در این باره منتشر نشد.

باز در اینجا سئوالاتی به ذهن متبادر میشود:
-چرا مقامات «ارمنستان اشغالگر» میتوانند با هم کیشان و همزبانان خود در ایران دیدار داشته باشند؛ اما مقامات «جمهوری آزربایجان اشغال شده» هنگام سفر به ایران نمیتوانند چنین دیدارهایی با هم کیش و همزبانان خود داشته باشند؟
-آیا حکومت ایران مانع دیدار مقامات جمهوری آزربایجان باهم کیشان و همزبانان خود در ایران میشوند؟
-آیا خود مقامات جمهوری آزربایجان رغبتی به دیدار با تورکان ایران، خاصه تورکان آزربایجان جنوبی ندارند؟ و هنگام سفر به ایران از چنین دیدارهایی دوری میجویند؟!
-چرا ارامنه ایران به دوستی و همزیستی مسالمت آمیز با تورکان ایران راغب نیستند؟
-آیا ارامنه ایران تحت نفوذ و کنترل گروهک تروریستی داشناکسوتیون قرار دارد؟