امروز از طریق منبعی موثق خبردار شدم که رژیم ایران نیروی ارتش در مناطق آزربایجان را منحل نموده است و نیروهای اطلاعاتی و امنیتی وابسته به خود را در مناطق آزربایجان تقویت نموده است.
با اندکی تامل می توان فهمید که در آینده ای نه چندان دور آزربایجان شاهد اتفاقاتی ناخوشایند و ناعادلانه خواهد بود.
هدف رژیم از منحل کردن ارتش بدون تردید خلع سلاح آزربایجان و بستن راههای موجود و احتمالی دست یافتن جوانان آزربایجان به سلاح و ادوات جنگی در روز واقعه و روز تخریب وتجزیه آزربایجان در آینده می باشد.
و همچنین از ترس احتمالی پیوستن ارتش بر مردم درصورت بروز قیام بجای سرکوب ملت می باشد و همچنین با هدف تخلیه آزربایجان از سلاح و امکانات جنگی آن را منحل نموده است.
در سالهای اخیر دشمنی آشکار رژیم با تورکها، بخصوص تورکهای آزربایجان بیانگر بروز یک واقعه ی دیگر تاریخی در ایران و در راس آن در آزربایجان است، و چنانچه بر همگان بارز و قابل درک می باشد.
با بیداری مردم آزربایجان و دیگر تورکها در ایران، استقلال تورکهای ایران به بیشترین درصد احتمالی خود رسیده است و این نه تنها بر زیان رژیم موجود بلکه بر زیان سیاستهای خارجی همیشه دخیل در سرنوشت ملت تورک در ایران می باشد.
بدون شک رژیم جمهوی اسلامی ایران تا آخرین نفس، سعی در نابودی و تخلیه آزربایجان از هر نوع قدرت، منابع و انرژی مادی و معنوی ( با ایجاد اختلاف در بین فعالان حرکت ملی) خواهد بود.
با توجه به وضع نابسامان و چند عقیدتی شدن مقامات، و ایجاد شکاف بین نیروهای مؤثر دولتی، با بالا رفتن درصد فسادهای اقتصادی ، دزدی های سرسام آور، طبیعی است که درپشت پرده سیاست خارجی، دولت حاضر با گرفتن امتیازات هر چند ارزان قیمت برای حفظ بقای خود از اجرای ماموریت خود برای از بین بردن قدرت و اتحاد بین تورکها جهت جلوگیری و از ایجاد قدرتی بزرگ تر در کنار همسایگان برادر خود کوتاهی نخواهد کرد.
امروز برای ایران، کردها، بلوچ ها، عرب ها، سبز ها، گرانی ها، اعتراضهای مقطعی و ناموفق بیکار شدگان، آزادی خواهان، کارگران، معلمان سراسر کشور و همه و همه در مقابل اتحاد ملت تورک در آزربایجان ترسناک و شکننده نمی باشد.
رژیم با آگاهی مطلق با توجه به آنالیزهای دقیق کارشناسان مربوطه و وابسته به خود، بدون تردید همه راههای پیشگیری برای ناموفق شدن مردم آزربایجان در کسب احقاق ملی خود، ولو بعد از سقوط نیز از هر راه ممکن سعی در عملی کردن برنامه های تخریب و تضعیف و حتی نابودی ملت تورک در آزربایجان می باشد.
دیگر بر کسی پوشیده نیست که رژیم ایران بی هیچ واهمه ای دست به تاراج، غارت و حراج ثروت ملت ترک در آزربایجان و ارزشهای مادی و معنوی آن ملت زده است.
در صورت غفلت،
– تاریخ تکرار خواهد شد و آزربایجان یک بار دیگر به خون خود آغشته خواهد شد،
– اندیشمندان و روشنفکران و فعالان قلع و قمع خواهند شد،
– قیامهای ناموفق و احساسی ملت آزربایجان فقط و فقط به ضرر خود ملت وسبب از بین رفتن نیروهای موجود و زمینه ای برای شکست تاریخی خواهند شد.
– آزربایجان تجزیه و کردستانی بمانند کردستان عراق در خاک آزربایجان متولد و افراد بومی و ناتوان ناگزیر در زیر ستم و زور متجاوزران کرد برده وار زندگی خواهند کرد،زیرا افراد توانمند آز آزربایجان کوچ خواهند کرد.
– دولتهای رقیب قدرتمند در جهان پایگاههای نظامی و سیاسی خود را به صورت آشکار و نهان در مناطق آزربایجان ایجاد و تقویت خواهند کرد. و طبیعی است که با در دست گرفتن رگ منطقه، اجازه ادامه قیام و استقلال خواهی به مردم را نخواهد داد.
اما فعالان ملی با تمام سختی ها و فشارهای موجود توسط رژیم، باید شرایط امروز را بهتر از فردا دانسته و با استفاده از فرصت ها، سعی در آنالیز شرایط امروز و فردای منطقه نموده و فکری برای آینده ای سخت منطقه بنمایند،
زیرا فردا خیلی دیر است.
نکاتی که باید در نظر گرفت:
– تشکیلاتها و حزب های مدعی موجود، هرگز تا روز واقعه نخواهند توانست دور یک میز مذاکره نشسته و با گذر از اختلافات عقیدتی و شخصی تدبیری برای فردای متشنج نه چندان دور آزربایجان بنمایند.
– کشورهای تورکیه و جمهوری آزربایجان تا روز واقعه و حتی شاید در زمان واقعه نخواهند به یاری ملت تورک در آزربایجان جنوبی بشتابند و شرایط استقلال و یا کسب حقوق مادی و معنوی آنها را ایجاد کنند، زیرا سیاست خارجی هر کشوری غیر قابل شناخت و پیش بینی است.
– تشکیل حزب های فانتزی و دردسرسازتوسط توسط عده ای از فعالان آزربایجانی در خارج و یا همراهی با احزاب ناهمگون برای کسب حقوق ملت، هرگزو هرگز دردی از ملت تورک ایران و ارزشهای مادی و معنوی آنها دوا نخواهند کرد، بلکه سبب دردسر حرکت ملی و سبب سردر گمی عده ای و ایجاد شرایط در عدم درک عده ای، در به دست آوردن حقوق خود خواهند بود.
زیرا احزاب متشکل از گروههای مختلف مللیتی در ایران تنها از وجود و همراهی آزربایجانی ها استفاده نموده و هرگز در بطن خود برای حقوق حقیقی ملت تورک در ایران حرکتی مؤثرو رفتاری صادقانه نخواهند داشت. گروههایی مانند همبستگی، مانند فئدال خواهی، و… در این زمره هستند.
در داخل کشور باید، فعالان ملی بر ملت خود روحیه ی مبارزه مستقل بدون چشم به راه ماندن برای کمک تورکیه و آزربایجان را تقویت سازند وبر آنها بباورانند که امروز اراده و قدرت ملت تورک در آزربایجان جنوبی به همراه دیگر تورکهای ایران، در صورت اتحاد فراتر از قدرت کشور های همسایه برای حفظ خاک و هویت خود ملت تورک در آزربایجان است.
امروز قاراباغ با فریاد جوانان آزربایجان جنوبی در مستعمره، جان می گیرد، در حالی که ملت آزربایجان شمالی با وجود مستقل بودن صاحب چنین روحیه و شعور ملی نمی باشند و شاید با توجه به شرایط آن را از دست داده اند.
باید بر خود ایمان بیاوریم با توجه به شعور ملی و کثرت مللیتی مان در ایران پیروز خواهیم شد. امروز دیگر تقریبا در داخل میدان جنگ قرار گرفته ایم و در صورت تردید و انتظار برنامه ریزی از طرف نیروهای خارجی خواهیم باخت.
باید جوانان آزربایجان در هر فرصتی در گروههای چند نفره و حتی دو نفره آموزش نظامی ببینند وآمادگی جسمانی داشته باشند.
شریفه جعفری
