در شوی سالانه 24 آوریل آنچه تامل برانگیز است اینست که هیچ گاه یک فکت تاریخی رو نمیشود و تنها نفرت پراکنی و هتاکی به تورکها در دستور کار است.

محمد قالاچی

بعنوان مثال در آلمان امروز نام “آدولف” یا افسران نازی که یادآور جنایات جنگ جهانی است نامهای مطرود هستند اما در جامعه ارمنی “آندرانیک” نامی رایج است در حالی که در وقایع شوم سده های آغازین قرن بیستم نام “آندرانیک اوزانیان“(فرمانده داوطلبان ارمنی) با کشتار دهها هزار زن و کودک بیگناه مسلمان گره خورده است.

ناسیونالیسم ارمنی نه تنها نگاهی پرافتخار به سبقه تاریخی خود دارد که با تحریف و شانتاژ سعی در تسری نفرت به جغرافیای خاورمیانه دارد و این بدان علت است که تاکنون هیچ قضاوت منصفانه ای درباره تراژدی مسلمان کشی ارامنه در غرب آزربایجان صورت نگرفته است.

وجدانهای خفته مسلمانان هنوز نتوانسته است مسببین شقاوتهای آن دوران را به پای میز محاکمه بکشاند.

میتوان گفت که جامعه ارمنی بواسطه تکرار مکرر جعلیات تاریخی دچار نوعی ناسیونالیسم کور آمیخته با خشونت شده است. و همین مجال سوئ استفاده را برای مثلث مداخله جویان غربی–تورک ستیزان داخلی و نفرت معاشان داشناک را فراهم آورده است.

ملت آزربایجان باید بر این نقطه واقف باشد که نفرت پراکنی خیابانی ارامنه کلیت تورکها را هدف گرفته است. شعار “مرگ بر تورک” ارامنه تهران و اصفهان مانیفست تروریستهای قندیل نشین و تمامیت طلبان پان ایرانیست است که از بلندگوی ارامنه پخش میشود.

محمد قالاچی

ارامنه نباید فراموش کنند که با اینکه فکتهای تاریخی متفاوت از آن چیزی است که قرائت میشود و با مداخله جوئیهای جهان مسیحی جای قاتل و مقتول در این فجایع عوض شده است اما همین که در شهرهای تورک نشین (تهران–تبریز– ارومیه و ..) ارامنه با آرامش زندگی میکنند نشانه آنست که ملت تورک جنایات میلیشای ارمنی را بخشیده است.

ملت آزربایجان باید بر این نقطه واقف باشد که نفرت پراکنی خیابانی ارامنه کلیت تورکها را هدف گرفته است. شعار “مرگ بر تورک” ارامنه تهران و اصفهان مانیفست تروریستهای قندیل نشین و تمامیت طلبان پان ایرانیست است که از بلندگوی ارامنه پخش میشود.

منتهای آمال هسته های ترور مستقر در غرب آۀزربایجان؛ تورکیه و قفقاز پاکسازی منطقه از مسلمین و تغییر جغرافیای منطقه است.
حل مسئله ارمنی در قبال عزم مسولین کشوری است. قطعا مطالبه ملت آزربایجان احیای کینه های قدیمی قومی نیست که اگر چنین بود بایستی هر ساله به حق اسفند ماه در محلات قتل عام شده سیاه میبستیم. بر گذاری چنین شوهایی نه با شعارهای حاکمیت اسلامی سازگار است و نه به مصلحت کشور کثیرالمله ای چون ایران است. تورکها بدرستی دریافته اند که هرچند نفرت پراکنان خیابانی ارامنه هستند اما صحنه گردانان این سناریو همان دستهایی است که کوچکترین حق ملت ملیونی تورک ایران را به بزرگترین مطالبه اشان تبدیل کرده است. اغراق آمیز نیست که اگر امروز جمعیت میلیونی تورک در ایران جلوی شانتاژ ارامنه را نگیرد فردا بایستی منتظر تراژدی در خاکهای ابا و اجدادی خویش باشد.