برنی سندرز از رقابت‌های حزب دموکرات دوباره انصراف داد. ترامپ توییت کرد که طرفداران سندرز باید به حزب جمهوری‌خواه بپیوندند. آیا این یک طعنه است؟

خیر، طعنه نیست. می‌توان آن را یک دعوت واقعی تلقی کرد. حقیقت این است که حزب جمهوری‌خواه دارای ساختاری بسیار آزادتر و دموکراتیک‌تر از حزب دموکرات است. اگر شما عضو حزب جمهوری‌خواه نباشید، می‌توانید به آن وارد شوید و اگر حرف تازه، محبوب و رادیکالی داشته باشید، به سرعت در آن ترقی کرده و سکان حزب را به سمت خود بچرخانید.

اما این آزادی عمل را در حزب دموکرات ندارید. به سادگی نمی‌توانید در حزب بالا بروید و سران حزب حتما راه‌هایی دارند که شما را مودبانه نادیده بگیرند یا نهایتا با احترام کنار بگذارند.

تاریخ معاصر هم این موضوع را ثابت می‌کند. ما در بیست سال گذشته شاهد برآمد سه جنبش تحول‌خواه و رادیکال “نیوکان‌ها”، “تی‌پارتی”، و “راست آلترناتیو” در حزب جمهوری‌خواه بوده‌ایم. در حالی که در حزب دموکرات هیچ خبری نیست و به جنبش‌های خارج از کنترل خود، اجازه بروز و ظهور نمی‌دهد.

یکی از راه‌های ساده و مودبانه حذف شما، حمایت موقت از چهره‌ای است که او نیز حرف‌های رادیکال و مشابه شما بزند. به این ترتیب شما دو نفر رای‌های هم‌دیگر را می‌خورید و نفر سوم که مورد نظر سران حزب است، بالا می‌آید.

ترامپ در توییت خود نوشت: «… ممنون از الیزابت وارن، اگر بخاطر او نبود، برنی می‌توانست تقریبا رای تمام ایالت‌های “سه‌شنبه بزرگ” را کسب کند…»

از طرفی شخص ترامپ، نمونه بارز کسی است که عضو حزب جمهوری‌خواه نبود ـ مدتی حتا عضو حزب دموکرات بود ـ اما توانست وارد حزب بشود و بسرعت سکان حزب را به دست بگیرد. او خوب می‌داند که طرفداران سندرز الان چقدر از حزب دموکرات عصبانی هستند. این حزب برای دومین بار نامزد محبوب آن‌ها را حذف کرد.