توضیح:

نام نوشته آقای حسن راشدی: -چرا فارسهای افراطی، تورکان آذربایجان را تجزیه طلب می نامند؟- می باشد. ولی با توجه به آنچه در میدان عمل دیده می شود عنصری بنام فارس غیر افراطی وجود خارجی ندارد. لذا هارای عنوان نوشته را با توجه به واقعیتهای موجود در عصر کنونی در جغرافیای سیاسی ایران درج کرده است.

                                                                                  هارای

—————————————————————–

یكی از بهانه های شوونیستها بر تجزیه طلب نامیدن توركان كشور و عصبانیت آنها از دست اكثر مردم آزربایجان و دیگر توركهای ایران ، تمایل بیشتر این مردم به تماشای برنامه های كانالهای ماهواره ای تلویزیونی جمهوری آزربایجان و توركیه و عدم تمایل آنها به تماشای برنامه های ماهواره ای تلویزیونهای فارسی زبان معروف به تلویزیونهای لوس آنجلسی است.

این قبیل افراد از اینكه بسیاری از توركهای ایران بر عكس فارسها كه مثلا سریالهای تلویزیونهای لوس آنجلسی را می بینند ، سریالهای كانالهای توركیه را تماشا می كنند و مسابقات موسیقی عاشقهای آزربایجان را از كانالهای تلویزیون جمهوری آزربایجان دنبال می كنند عصبانی هستند و این نوع تمایل را گرایش به پان توركیسم تعبیر می كنند .

ادعای عده ای تمامیت خواه و برتری طلب مبنی بر تجزیه طلب و پان توركیست نامیدن توركان آزربایجان كه با فعالیت مدنی خود خواستار برخورداری از حقوقی همچون حقوق همكشوری‌های فارس زبان هستند ، ادعایی نابخردانه و ناشی از تفكرات پان فارسیستی و شوونیستی و بی اعتقادی آنان بر ابتدایی ترین حقوق انسانی توركها و ملل و اقوام غیر فارس دیگر در ایران است.
— حسن راشدی

غافل از اینكه برنامه های تلویزیونهای توركیه به لحاظ كیفیت و نزدیكی زبان، فولكلور و آداب و سنن آنها به توركان آزربایجان و برنامه های تلویزیونی جمهوری آزربایجان به لحاظ مشتركات تباری ، زبانی ، فرهنگی ، تاریخی دینی و مذهبی و ارزشهای معنوی مشترك دیگر، و از اینكه آنچیزی كه برای مردم آزربایجان جنوبی عزیز و محترم است برای مردم آزربایجان شمالی هم عزیز و محترم است و مردم هر دو سوی آراز ( ارس ) دارای احساس مشترك در كلیه زمینه ها ی معنوی هستند و كلیه آداب و رسوم و حافظه تاریخی مردم هر دو آزربایجان یكی است و فقط مرزهای سیاسی هست كه آنها را از هم جدا ساخته است و در تماشای برنامه های تلویزیونی هم این مرزها در نوردیده است، طبعا تمایل بیشتری دارند بجای تماشای برنامه های ماهواره ای و غیر ماهواره ای فارسی زبان كه در آن به شكلهای آشكار و نیمه پنهان زبان ، فرهنگ ، هویت و شخصیت توركان را به سخره می گیرند ، برنامه های تلویزیونهایی را تماشا كنند كه به شخصیت مردم، زبان و فرهنگ ،فولكلور ، افسانه ، تاریخ ، آداب و رسوم ، شعرا ، نویسندگان و شخصیتهای تاریخی و ادبی آنها ارزش و اعتبار می دهد .

شاید كافی باشد كه گفته شود تعداد میادین ، خیابانها و سالنهای فرهنگی – هنری كه در شهر باكو به نام استاد شهریار نامگذاری شده چندین برابر آن در ایران است و جشنواره هایی جهانی كه برای موسیقی عاشیقها و موسیقی مقامی آزربایجان گذاشته می شود دل هر آزربایجانی را به وجد می آورد و مجسمه شاه اسماعیل صفوی این سردار بزرگ تاریخ و سلطان و شاعر نكته پرداز كه دیوان شعر توركی وی نشان دهنده احساس رقیق این سردار علاوه بر سلطان و حاكم بودن وی است در میادین این شهر به هر آزربایجانی غرور می دهد .

طبیعی است نبود نمادهایی از ارزش مثبت زبان و فرهنگ، ترانه و موسیقی فاخر، شعر و داستان ، حماسه و رمان ، فیلم و تئاتر و …. به زبان توركی آزربایجانی و عدم شناسایی و معرفی شاعر، نویسنده، هنرمند، محقق، پژوهشگر و شخصیتهای دیگر در زمینه های مختلف مربوط به تاریخ ،‌موسیقی ، هنر ، ادبیات و فرهنگ توركان در تلویزیونهای داخلی، توركان كشور را به دیدن كانالهایی سوق می دهد كه به داشته های معنوی آنها ارزش می گذارند و بر آنها می بالند.

با توجه به آنچیزی كه آورده شد اگر فارسها با تحصیل به زبان خود در مدارس و دانشگاهها، داشتن مطبوعات و رادیو و تلویزیون به زبان فارسی و علاقه به زبان و فرهنگ و موسیقی و افتخارات تاریخی و رسمیت دادن زبان خود در كشور در همه زمینه ها، داشتن رابطه دوستی با افغانستان و تاجیكستان همزبان خود، تلاش برای ایجاد كانال تلویزیونی مشترك سه كشور فارسی زبان و آرزوی توفیق و توسعه برای این كشورها ایران را تجزیه كرده باشند، آنموقع می توان از تركان بیش از ۳۲ میلیون نفری ایران هم انتظار داشت كه با داشتن حافظه تاریخی حاكمیت ۱۰۰۰ ساله بعد از اسلام بر ایران و دادن جانها و ریختن خونهای بزرگمردان تاریخی خود برای حفاظت از این كشور، در صورت داشتن همان امتیازاتی كه فارسها در كشور دارند،‌ كشور را تجزیه كنند!

در غیر این صورت، ادعای عده ای تمامیت خواه و برتری طلب مبنی بر تجزیه طلب و پان توركیست نامیدن توركان آزربایجان كه با فعالیت مدنی خود خواستار برخورداری از حقوقی همچون حقوق همكشوری‌های فارس زبان هستند ، ادعایی نابخردانه و ناشی از تفكرات پان فارسیستی و شوونیستی و بی اعتقادی آنان بر ابتدایی ترین حقوق انسانی توركها و ملل و اقوام غیر فارس دیگر در ایران است.

حسن راشدی: ۱۹ خرداد ۱۳۹۹