شاهدبازی در ادبیات فارسی کتابی است که به موضوع همجنس‌ گرایی مردانه در ادبیات فارسی بویژه شعر از دوره غزنویان تا اوایل دوره پهلوی می‌پردازد.

این کتاب در سال ۱۳۸۱ در ایران منتشر ولی همانگونه که نویسنده در مقدمه کتاب حدس میزد به مذاق عده‌ای خوش نیامد و بلافاصله چند روز پس از انتشار، ممنوع و از بازار و کتاب‌فروشی‌ها جمع آوری شد و اجازه فروش و تجدید چاپ نیافت.

این کتاب نخستین و تا به امروز تنها کتابی است که به چنین پژوهشی دست زده است.

نویسنده بر اساس شواهد گوناگونی که بیشتر از نظم و کمتر از نثر برگزیده، نظریه خود را به اثبات می‌رساند که معشوق شعر فارسی غالبا و عمدتا مرد است نه زن و فقط بخش کمی از اشعار قدماست که میتوان در آنها به ضرس قاطع معشوق را مؤنث قلمداد کرد.

دکتر شمیسا در این کتاب پژوهشی تلاش دارد شاهدبازی و همجنس گرایی را مورد بررسی قرار داده و نشان دهد شاهدبازی دست کم هزار و اندی سال در ایران پیشینه دارد.

كتاب در هشت فصل و بر حسب دوره‌های تاریخی تدوین شده است. در فصل نخست نام‌ها و اصطلاحات شاهدبازی و انواع آن مرور می‌شود. در فصل چهارم گفتگو در مورد صوفیان و شاهدبازی است و در فصل‌های دیگر با شاعران، نمونه شعر و نثر هر دوره تاریخی آشنا می‌شویم.

این دوره‌ها عبارتند از: غزنویان، سلجوقیان، خوارزمشاهیان، تیموریان، صفویه، افشاریه، زندیه، قاجار و پهلوی.

دانلود پی دی اف

shahed-bazi-dar-adabiate-farsi-haray.net