Bu yazıya nasıl bir cümleyle başlamalıyım bilemedim ama bu sefer okumanız için değil düşünmeniz için yazıyorum

.

Müngke Tengriyin Küçüdür. Biliyoruz ki Nuh tufanını kabul eden bir yaratıcıya inanan kesimimiz bir de kabul etmeyen tufanın sadece bir destan olduğuna inanan, bir yaratıcıya inanmayan kesimimiz var. (Tabi bir de deist, agnostik… vs. kesimimiz. Bu böyle dallanır budaklanır o yüzden fazla uzatmayacağım.)

Her iki düşünceye de saygı duyarak bugün iki kesimden bağımsız, tarafsız ve nesnel sonuçlarla değerlendirmeye çalışacağım bu konuyu

.
Bu konuda en eski bulgumuz Kiengi kaynakları

.

Peki kim bu Kiengiler? Aslında adını hepimizin çok iyi bildiği Sümerliler. Onlar kendilerine bu ismi verdikleri için konuya böyle başlamayı uygun gördüm

.

Biz onlara Sümerliler yani “sudan gelenler” demişiz. Düşününce, bu da çok manidar doğrusu. Uygarlıkların temelini oluşturan Sümerlileri, yazıyı bulan ve bu yazıyı öğretmek adına okullar açan bir medeniyet olarak tanıyoruz. Geçmişte unutulan, bu toplumun varlığına 19. yy’ın ikinci yarısında bulunan tabletlerle ulaştık

.

Yaklaşık 2 bin yıllık tarihi geçmişi olan Sümerliler o kadar ileri bir medeniyete ulaşmışlar ki 1 yılın 12 ay, 1 ayın 30 gün, 1 günün 24 saat olduğunu tespit etmişlerdir

.

Böyle bir toplumun tabletlerine işledikleri krallık tarihine baktığımızda, 391 bin 351 yıllık bir Sümer tarihi olması gerektiğini görüyoruz. 1 yılı 360 gün kabul eden bir toplumun 391 bin 351 yıl yaşadıklarını yazmaları çok ilginç doğrusu

.

Günümüzde bazı kişiler bu yıl kavramını ay olarak değerlendirmek gerektiğini belirtiyor. Fakat öyle bile olsa ortaya 391 bin 351 ay yani 32 bin 612 yıl çıkıyor. Bu da hala çok astronomik bir sayı gibi duruyor. Gelelim tufan olayına

.

Belki de insanlık beynen yok olursa fiziksel olarak da yok olur? Bu benim kanım tabi ki

.

Başlayalım. Önce dinsel kaynakları ve destanları ele alacağım

.
Tevrat Tekvin Bab 6
…RAB baktı, yeryüzünde insanın yaptığı kötülük çok, aklı fikri hep kötülükte… “Yarattığım insanları, hayvanları, sürüngenleri, kuşları yeryüzünden silip atacağım” dedi, “Çünkü onları yarattığıma pişman oldum.”  Ama Nuh RAB’bın gözünde lütuf buldu… Tanrı Nuh’a, “İnsanlığa son vereceğim” dedi

.

“Çünkü onlar yüzünden yeryüzü zorbalıkla doldu. Onlarla birlikte yeryüzünü de yok edeceğim. Kendine gofer ağacından bir gemi yap

.

İçini dışını ziftle, içeriye kamaralar yap. Gemiyi şöyle yapacaksın: Uzunluğu üç yüz, genişliği elli, yüksekliği otuz arşın olacak

….”
Bab 7
RAB Nuh’a, “Bütün ailenle birlikte gemiye bin” dedi. “Çünkü bu kuşak içinde yalnız seni doğru buldum. Yeryüzünde soyları tükenmesin diye, yanına temiz sayılan hayvanlardan erkek ve dişi olmak üzere yedişer çift, kirli sayılan hayvanlardan birer çift, kuşlardan yedişer çift al

.

Çünkü yedi gün sonra yeryüzüne kırk gün kırk gece yağmur yağdıracağım. Yarattığım her canlıyı yeryüzünden silip atacağım…. Enginlerin bütün kaynakları fışkırdı, göklerin kapakları açıldı. Yeryüzüne kırk gün kırk gece yağmur yağdı…Sular  öyle yükseldi ki, yeryüzündeki bütün yüksek dağlar su altında kaldı… Sular yüz elli gün boyunca yeryüzünü kapladı

…
Bab 8
Sonra Tanrı Nuh’u ve gemideki evcil ve yabanıl hayvanları anımsadı. Yeryüzünde bir rüzgar estirdi, sular alçalmaya başladı. Enginlerin kaynakları, göklerin kapakları kapandı

.

Yağmur dindi. Sular yeryüzünden çekilmeye başladı. Yüz elli gün geçtikten sonra sular azaldı. Gemi yedinci ayın on yedinci günü Ararat dağlarına oturdu… Bütün hayvanlar, sürüngenler, kuşlar, yeryüzünde yaşayan her tür canlı da gemiyi terk etti

.

Nuh Rab’be bir sunak yaptı… Güzel kokudan hoşnut olan RAB içinden şöyle dedi: “İnsanlar yüzünden yeryüzünü bir daha lanetlemeyeceğim… Tevrat’ta Yaratılış bölümünde anlatılan tufan olayının Kur’an’da çok yüzeysel ve sureler içinde dağınık bir şekilde anlatıldığını görmekteyiz.
Örnek olarak A’raf Suresi 59. ayet, Yunus Suresi 73. ayet, Mü’minun Suresi 26. – 29. ayet,  Şuara Suresi 117-120. ayet, Ankebut Suresi 14. – 15. ayet, Zariyat Suresi 46. ayet, Yasin Suresi 41-43. ayet ve Hud Suresi’nin genelini örnek verebiliriz

Birinci Bölümün Sonu