کانال تلگرامی ” آذریها ” که ماهیت ضد ترکی – آذربایجانی آنها بر کسی پوشیده نیست، هر از گاهی با عناد خاصی بر علیه محققینی چون دکتر سید جواد میری مینق استاد دانشگاه (دانشیار جامعهشناسی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی https://t.me/seyedjavadmiri) که برای تعدیل فضای انحصار طلبی ،خوانش نویی از زبان و فرهنگ ساکنین ایران و حقوق زبانی و فرهنگی آنها همایشهایی چون ” زبان مادری در گفتمان علوم اجتماعی” ، ” نقش تاریخ و هویت ملی بر شکل گیری رفتار ایرانیان در فضای مجازی ” و …ارائه می دهد و یا برعلیه کسانیکه با مستندات علمی و تاریخی از زبان ترکی ، فرهنگ ، فولکلور و تاریخ واقعی مردم آذربایجان می نویسند به مقابله بر خاسته تلاش بی فایده ای را برای بی اعتبار کردن محققین و اسناد ارائه شده از طرف آنها می کند که به بی اعتبار کردن خود منجر می شود.
این کانال اخیرا در مورد ” نسخه منحصر به فرد فرمان تاریخی حضرت علی (ع) خطاب به مسلمانان در مورد آزادی ادیان و خودداری از بدرفتاری با نصرانیان ” که به وسیله ضحاک بن عجلان و در قرن پنجم هجری قمری ( 450 – 445 ه ق) در تبریز رونویسی و متن عربی آن در هر سطر به ترکی ترجمه شده است و در کتاب ” ترکان و بررسی تاریخ، زبان و هویت آنها در ایران ” و در صفحه 230 تصویر آن ارائه شده است، را ” جعل و سند سازی تاریخی ” نامیده می نویسد:
“…💯وحید بهمن/ همراهان گرامی تصویر سند و متنی که در پیوست این نوشته می بینید، چند سالیست که در محافل قوم گرا با عناوینی چون [قدیمی ترین سند از زبان ترکی در آذربایجان] دست به دست می شود. تصویر سند و متن مذکور بخشی از کتابیست با عنوان [ترکان و بررسی تاریخ، زبان و هویت آنها در ایران] به قلم آقای مهندس برق و الکترونیک حسن راشدی. آری درست خواندید فردی که مهندس برق و الکترونیک است بدون داشتن دانش آکادمیک مرتبط با حوزه های تاریخ و زبان شناسی و باستانشناسی دست به نظریه پردازی و نوشتن کتاب هایی در این حوزه ها زده است. البته این موضوع مسبوق به سابقه می باشد چنانکه آن پزشک فقید متخصص قلب نیز بدون داشتن دانش آکادمیک در این حوزه ها ورود کرده بودند…”
ظاهرا مسئولین کانال آذریها فکر می کنند ما ترکهای آذربایجان و ترکان دیگر نقاط ایران پیرو آئین زرتشت (احتمالا مثل خودشان!) هستیم که این دین جامعه را به چند طبقه مثل نظامیان ، دبیران، روحانیون، صنعتگران و کشاورزان تقسیم می کند و هر فردی از جامعه فقط در طبقه خود می تواند فعالیت و کار کند و حق داخل شدن به طبقات دیگر ندارد، که طبق این آئین ما هم حق تحقیق و مطالعه و نوشتن کتاب در زمینه تاریخ و ادبیات نداریم !
چه کسی گفته است یک پزشک و یا مهندس حق مطالعه، تحقیق و بررسی در ادبیات و تاریخ و یا سیاست را ندارد و فقط در رشته تحصیلی خود باید فعالیت کند؟ مگر آن جوانی که در تاریخ و یا ادبیات مدرک فوق لیسانس یا دکترا از دانشگاه می گیرد چند واحد درس از تاریخ و ادبیات می گذراند و برای تز فوق لیسانس و یا دکترای خود چقدر تحقیق و مطالعه می کند که یک پزشک و یا مهندسی که دو برابر و یا بیشتر از کل عمر وی را در تحقیق و مطالعه در زمینه تاریخ و ادبیات صرف کرده نمی تواند در همین زمینه با او برابری کند؟!
محقق ادیب و پزشک جراح فقید دکتر جواد هئیت در اواخر عمر 89 ساله و پربار خود شاید بیش از 5 هزار جلد کتاب به کتابخانه تبریز اهدا کردند که علاوه بر تحقیق و مطالعه در زمینه تاریخ و ادبیات زبان ترکی در کتابخانه های مختلف داخل و خارج کشور بیشتر این کتابهای اهدایی را هم که اکثرشان در زمینه تاریخ و ادبیات بود مطالعه و تحقیق کرده بودند، حال اطلاعات و تحقیقات کدام جوان 25-30ساله مدرک دکترا گرفته و فارغ التحصیل از تاریخ و ادبیات دانشگاهی می تواند با دکتر هئیت برابری کند که این جوان می تواند در باره تاریخ و ادبیات مقاله و کتاب بنویسد اما دکتر هئیت با اینهمه مطالعه و تحقیق و تجربه نه؟!
بسیاری از رئیس جمهورها و دیگر سیاستمداران دنیا در رشته علوم سیاسی فارغ التحصیل نشده اند که سکان سیاسی کشورشان را در دست دارند. باراک اوباما رئیس جمهور سابق آمریکا در رشته حقوق، آنگلا مرکل صدر اعظم آلمان در رشته فیزیک ، دیوید کامرون نخست وزیر سابق انگلیس در رشته هنر و فلسفه، رجب طیب اردوغان رئیس جمهور ترکیه در رشته اقتصاد و علوم اداری ، ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه در رشته حقوق و استفان هاریر نخست وزیر کانادا در رشته اقتصاد تحصیل کرده اند، اما همه آنها در کارهای سیاسی مشغول بوده و یا هستند.
کانال آذریها میگوید :
“جناب مهندس الکترونیک برای اینکه بر سند سازی خود سرپوشی گذاشته باشند در بخش منابع، دو شماره ی روزنامه همشهری و نیز یک شماره ی روزنامه اطلاعات را ذکر کرده اند، حال سوالی که در کمال تعجب پیش می آید این است چگونه شخصی که خود را پژوهشگر می نامد و مشغول نظریه پردازی های زبانشناختی و تاریخی و باستان شناسی است بجای ارجاع به پژوهش های جدی و مقاله های بزرگانی که در بالا یاد شد، در بین صفحات حوادث و نیازمندی های روزنامه ها بدنبال مباحث دقیق پژوهشی هستند؟ بماند که در همان روزنامه های ارجاعی نیز سخنی از ادعاهای جناب مهندس [ ترجمه ترکی سند یاد شده به ترکی و در تبریر ] دیده نمی شود.”
کانال آذریها در مورد ترجمه ترکی این سند می نویسد :
“جناب راشدی بدون ارائه ی هیچ مستند تاریخی محل رونویسی و ترجمه ی این عهدنامه را تبریز ذکر کرده اند و نیز ترجمه ی ترکی عهدنامه را ترکی آذربایجانی دانسته اند در حالیکه هر آنکسی که اندکی به ادبیات و انشای ترکی آذربایجانی و ترکی عثمانی آشنایی داشته باشد می تواند تشخیص بدهد که این ترجمه به هیچ عنوان ترکی آذربایجانی نیست و نمونه ای از ترکی عثمانی متاخر است. برای نمونه کاربرد واژه هایی چون پادشاهک، عهدنامهدک، اولهکز، دعوتک به روشنی نشان می دهد که این ترجمه ی ترکی عهدنامه به زبان ترکی عثمانی می باشد”
لازم است گفته شود ، سند ارائه شده در صفحه 230 کتاب ” ترکان و بررسی تاریخ ، زبان و هویت آنها در ایران” نه کشف و ارائه اینجانب ، بلکه از طرف دولت جمهوری اسلامی معرفی و ارائه شده است که در شب یکشنبه تاریخ 10 آبان 1377 در خبر فرهنگی – هنری کانال یک تلویزیون تهران که اینجانب هم به صورت مستقیم آنرا تماشا می کردم معرفی و با توضیحات بیشتر اعلام شد که “نسخه منحصر به فرد فرمان تاریخی حضرت علی (ع) خطاب به مسلمانان ، در قرن پنجم هجری قمری در تبریز استنساخ و به ترکی ترجمه شده است”.
فردای آن شب و روزهای بعد هم مطبوعات در باره این سند تاریخی مهم اما به سلیقه خود و مثل کانال آذری ها برای تحریف تاریخ ترکان آذربایجان و شبهه انگیزی بر قدمت ساکنین ترک آذربایجان و سرپوش گذاشتن به ترجمه ترکی آن در قرن پنجم هجری قمری و 1000 ساله آن در تبریز ، مطالب متنوع نوشتند که اینجانب دو منبع از روزنامه همشهری ، یک منبع از روزنامه اطلاعات و منبع دیگر خبر فرهنگی – هنری کانال یک تلویزیون تهران را به عنوان سند ارائه دادم. طبیعی است ارائه و اعلام این سند مهم از کانال رسمی تلویزیون دولتی و سراسری از روی هوا و هوس و بدون تحقیق و بررسی اصالت و تاریخ نوشته شدن و محل استنساخ و ترجمه آن از طرف علما، نسخه شناسان ، ادبا ، مورخین ، و محققین، نبوده است که آذری چی ها آنرا به زعم خود ” جعل و سند سازی تاریخی ” می نامند.
جالب است که روزنامه ” همشهری ” برای پنهان نگهداشتن نام شهر تبزیز که محل رونویسی و ترجمه ترکی سند در این شهر بوده، در تاریخ 13 آبان 1377 بدون اینکه از ترجمه ترکی سند یاد شده و محل ترجمه آن نامی ببرد ، می نویسد: “… شایان ذکر است ترجمه این متن در سال 450 هجری قمری صورت گرفته است …” ، روزنامه اطلاعات هم در تاریخ 11 آبان 1377 در باره همین سند و به تحریفی مثل روزنامه همشهری ولی به روش دیگر دست یازیده می نویسد : ” … رونوشت آن در سال 445 هجری قمری در تبریز نوشته شده که با طلاکوب تزیین شده است …”
روزنامه اطلاعات رونویس شدن این سند تاریخی در تبریز در قرن پنجم هجری ( 445 ه.ق) را بیان می کند اما از نام بردن ترجمه آن به ترکی در آن تاریخ و 1000 سال پیش طفره می رود ، در حالی که ترجمه ترکی این سند در زیر تمام سطور عربی آن موجود است ! اما روزنامه اطلاعات فراموش نمی کند که سند یاد شده در سال 1972 یعنی 26 سال پیش ، به زبان ارمنی در روزنامه ارمنی زبان لبنان هم ترجمه و منتشر شده است!!
در باره تبریز بودن محل ترجمه سند، مدرک لازم ارائه گردید که تصویر آنهم ارائه خواهد شد و اگر آقایان آذریها دسترسی به آرشیو کانال یک تلویزیون تهران داشته باشند با توضیحات کامل فیلم آنرا هم می توانند ببینند که گفته شده این سند در قرن پنجم هجری در تبریز استنساخ و به ترکی ترجمه شده است؛ اما در مورد ادعای ترکی عثمانی بودن ترجمه، تصور می رود آقایان حتی آشنایی کمتری هم با نوشتار ترکی قدیم و جدید ندارند و نمی دانند ترکی 1000 سال پیش آذربایجانی با ترکی آناتولی (ترکی ترکیه) تقریبا یکی بوده ولی اگر اثری به ترکی در مناطق آذربایجان آفریده شده ما آنرا ترکی آذربایجانی می نامیم، حتی ترکی 600 سال پیش آذربایجانی هم با ترکی آناتولی ( عثمانی) فرق اندکی داشته است و نوشته شدن کلمات ترکی به شکل ” پادشاهک، عهدنامهدک، اولهکز، دعوتک” تا 100 سال پیش ، هم در ترکیه و هم در آذربایجان معمول بوده که در اصطلاح ادبی و زبانشناسی آنرا “نون غنّه” میگویند که از حدود صد سال به این سو در آذربایجان حذف شده است ولی در کتابهای چاپ قدیم هنوز اثر آنرا می توانیم ببینیم . در این سبک نوشته کلمه ” پادشاهک” ، به روش امروزی ” پادشاهین ” نوشته و خوانده می شود . چنانکه در کتاب ” دده قورقود” و دیگر کتب قدیمی هم از همین روش استفاده شده است.
با همه تلاشهای تمامیت خواهان ، ایرانشهریها ، تحریف کنندگان تاریخ ترکان و مخالفین زبان و فرهنگ ترکی و غنی ملّت آذربایجان و با همه این تحریفها ، ذرهای از حقانیت زبان و فرهنگ ترکی مردم آذربایجان و سندیت این فرمان و ترجمه ترکی آن در تبریز در 1000 سال پیش نمی کاهد ، زیرا این سند به خط کوفی در بالا ، به خط عربی در وسط و ترجمه آن به ترکی در پایین و سطر سوم ارائه شده است و ترجمه دیگری و به زبان دیگر هم در داخل سند نیست.
قایناق: تلگرام حسن راشدی