گونش آذربایجاندان ساچیلیر – ۳ دانیشیق متنی م. کریمی ۲۶ /۰۴ / ۱۴۰۱ آزربایجانا خدمت ائدنلر کئچن هفته آرربایجانا خیانت ائدنلری تانیدیق. فارس شعوبیه سی نین اوچونجو مرحله سینده استعمارین نظریه لریله دیکتاتورلوق قورولور، اوندان اؤنجه ده ماسیونرلر تربیه اولموشدور و ۷ ماسون میدانی الده ائتمیشدیر. بو ۷ ماسون عبارتدیرلر: سر جان ملک م /
سلاملار عزیز دوستلار، گؤرکملی آزربایجانلی لار! بوگون “گونش آذربایجاندان ساچیلیر” عنوانلی دانیشیقلاریمیزدا دیلیمیز حاققیندا دانیشاجاغام. دوستلار بیلیرسینیز بوگون مئدیالاردا بئله طرح اولور کی سیاست ده عینا تجارت کیمی عرضه و تقاضایا باغلی دیر. دئییرلر ایراندا ملت لر اعتراضلار ائتمیشلر، آما تقاضا وئرمه میشلر!؟ عینی حالداکی بو سؤز گولونج دور، یعنی ۴۳ ایل یوخ، بلکه
اؤن سؤز آزربایجان سئوگی اؤلکه سی دیر، محبت یاتاغی دیر، اودلار دیاری دیر. بوندان باش قووزایان گونش، اؤز شعاعلارینی دونیایا ساچمادادیر. سیرلر خزینه سی بورادادیر! بورا اودلار یوردو، آزربایجاندیر! گؤز قاماشدیریجی گؤزللیک لر یوردودور، اؤزونه مخصوص دیلی، تاریخی، ادبیاتی، کولتورون اولاراق، دونیایا بو گؤزللیک لری پای وئرن آناوطنیمیزدیر! آزربایجانین بیر شناسنامه سی وار: بو شناسنامه
یکی از برتری های تاریخ آزربایجان این است که در تاریخ بشریت شاید کمتر نام جغرافیایی وجود دارد که قدمتش بیشتر از آزربایجان باشد و همین امر بر اعتبار این کلمه مقدس می افزاید. بیشتر از دو هزار سال است که نام این سرزمین مقدس آزربایجان است و در طی تاریخ دولتهای مستقل، نیمه
از دیدگاه پان ایرانیستها، شاهنامه اثری وزین و قابل ستایش جهانیان میباشد! افسانه ای که سر و ته آن معلوم نیست و تنفّر از دیگرملل، به زعم ناحکیم توس! ایرانی، از سطر-سطر آن به شدّت ابر بهاری میچکد. در جهانی که همه آرزوی همزیستی مسالمت آمیز درکنار همدیگر و تفکرات انترناسیونالیستی را آرزومندند، چنین اثری
من بار ها نوشته ام که تا پیش از داریوش، هیچ قوم و جغرافیایی با نام -فارس- در محدوده ایی که اینک -ایران – می نامیم، نبوده است حتی در همین تفسیر های پُر از بلاهت کنونی، پارس پرستان خود می گویند که قوم شان در حوالی همان۲۵۰۰ سال پیش، به ایران سرازیر شده اند،